هوادار

هوائی

( صفت ) ۱- مشتاق آرزومند. ۲- عاشق محب : مراعهدیست باجانان که تاجان دربدن دارم هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم . ( حافظ ) ۳ - طرفدار هوا خواه حامی جانبدار : ... و در آیین مروت از سایر یاران و هوادارات بر سر آمده .

( ~. ) (ص فا. ) طرفدار، حامی .

هوادار. [ هََ ] ( نف مرکب ) هواخواه. ( آنندراج ). دوست. طرفدار. مساعد. معاضد. ( یادداشت بخط مؤلف ) :
چو هم دل بود او را هم درم بود
هوادار و هواخواهش نه کم بود.هرکه طلبکار اوست روی نتابد به تیغ
وآنکه هوادار اوست بازنگردد به تیر.هوادار نکورویان نیندیشد ز بدگویان
بیا گر روی آن داری که طعنت در قفا ماند.می سوزد و همچنان هوادار
می میرد و همچنان دعاگوست.از صبا هر دم مشام جان معطر می شود
آری آری طیب انفاس هواداران خوش است. || عاشق. شیفته. دلداده :
مرغ دل باز هوادار کمان ابرویی است
ای کبوتر نگران باش که شاهین آمد.زلف دل دزدش ، صبا را بند بر گردن نهاد
با هواداران رهرو حیله هندو ببین.

۱. مشتاق.
۲. عاشق.
۳. طرف دار، هواخواه.

دِلَک گر
پشتی؛ دسته بستِه؛ دَسته مُستِه؛ دوست خواِه؛ سی خواِه؛ ویر کار

حامی