همگروه

عضو الفریق

دویاچنددسته ازیک گروه ودسته، همگروهه گویند

هم گروه. [ هََ گ ُ ] ( ص مرکب ، ق مرکب ) دسته جمعی. همه با هم. ( یادداشت مؤلف ). متفق. متحد :
برآرید لشکر، همه همگروه
سراپرده و خیمه بر سوی کوه.سواران ایران همه همگروه
رده برکشیدند در پیش کوه.نخستین به انبوه زخمی چو کوه
بباید زدن سربه سر همگروه.بگیرید ره بر بهو همگروه
مدارید از آن تخت و پیلان شکوه.به نظاره گردش سپه همگروه
وی آوا درافکنده زآنسان به کوه.سپهدار فرمود تا همگروه
فکندند آن میل و کندند کوه.پس آنگه سپه راند بالای کوه
تنی چند با او شده همگروه.بفرمود شه تا گذرگاه کوه
ببندند خزرانیان همگروه.دگر ره ندید آن سخن را شکوه
به انکار خود دیدشان همگروه.

دو یا چند تن که از یک گروه و دسته باشند.

{cohort} [آمار، علوم سلامت] گروهی از افراد منتخب از میان یک جمعیت مشخص که دارای خصوصیت یا تجربۀ مشترک هستند