وانگهی

اضافت الی , بجانب , علاوة علی ذلک

۱ - آنگاه وانگه : (( فلسفه درسخن میامیزید وانگهی نام آن جدل منهیدا ) ) ( خاقانی ) ۲ - بعلاوه .

وانگهی. [ گ َ ] ( ق مرکب ) سپس. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). پس. پس از آن. بعد :
بدو گفت شیرین که دادم نخست
بده وانگهی جان من پیش تست.چرخش ز زرِّ زرد کنی وانگهی در او
دندانه بلورین گردش فروکنی.وانگهی بر طریق معذوری
خواست از شاه شهر دستوری.وانگهی ترکتاز کرد به روم
درفکند آتشی در آن بر و بوم.اول اندیشه وانگهی گفتار
پای بست آمده ست پس دیوار. || وآنگاه. در آنوقت :
وانگهی فرزندگانت گازری سازد ز تو
شوید و کوبد ترا در زیر کوبین زرنک.وآنگهی گوئی من از شاه جهان شاکر نیم
گرنه ننگ آید ازین شه رخت رو بربند هین.|| بعلاوه. علاوه بر این. از این گذشته. ( یادداشت مرحوم دهخدا ) : وانگهی مرگ دسته جمعی بی مزه نیست. ( هدایت ، سایه روشن ).

پس از آن، از آن گذشته، به علاوه.