بازگشت

عتلة , عودة , فحم , کساد ، اِرْتِکاس

برگشتن از جائی، مراجعت کردن، عود
( مصدر ) ۱ - برگشت از جایی مراجعت رجعت.۲ - رجوع از آهنگی یاهنگ مناسب دیگر.

(گَ ) (مص مر. ) ۱ - برگشت از جایی ، مراجعت . ۲ - رجوع از آهنگی به آهنگ مناسب دیگر (موسیقی ).

بازگشت. [ گ َ ] ( مص مرکب مرخم ) عود. مراجعت. ( آنندراج ). رجعت. ( ناظم الاطباء ). ارتجاع. رجوع. مرجع :
دانی که من مقیمم بر درگه شهنشه
تا بازگشت سلطان از قلبگاه ساری.و چون کرانه شوید بازگشت بدوست. ( تاریخ بیهقی ). و نیز فرموده که ما وارث زمینیم و آنچه بر روی زمین است و بازگشت اهل زمین بسوی ماست. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 307 ).
ز روزی مدان دور ترکان گذشت
که هرگز نخواهد بدش بازگشت.کی بازگشت خواهی زی خالق ای برادر
آنگه که بهر خدمت مخلوق را نشایی.حق تعالی خطاب فرماید که نگفته بودم ایشان را که این آسمان و زمین و هرچه در وی است همه را من آفریدم و باز میراث بمن مانده و بازگشت همه بحضرت من خواهد بود. ( قصص الانبیاء ص 16 ).
داده قرار هفت زمین را ببازگشت
کرده خبر چهار امین را ز ماجرا.ز تست اولین حرف را سرگذشت
به تست آخرین حرف را بازگشت.اگر سالکی محرم راز گشت
نبندند بر وی در بازگشت. || اصطلاح بانکی و تجارتی ، برگرداندن اضافی پولی است که شرکاء از بابت سرمایه بشرکت میپردازند . ( لغات مصوبه فرهنگستان ). || بازگشت از گناه ؛ توبه. انابه. ذِکری. مَتاب. ( منتهی الارب ) : چندان مکرمت در حق ایشان بفرمود که از خجالت بازگشت خواستند. ( تاریخ طبرستان ). اول بازگشت خسته میباید آنگاه توجه خاطر شکسته. ( بخاری ).
سوی او تاب کز گناه بدوست
خلق را پاک بازگشت و مآب.کنون با خرد باید انباز گشت
که فردا نماند ره بازگشت. || مَعاد. ( منتهی الارب ). || مَسیر. ( دهار ). مرجع. || پشیمانی. || اعادت بیماری از بدپرهیزی یا هوازدگی. ( آنندراج ). نکس مرض. بازگشت مرض. برگشت بیماری :
شنیدی به برگشتن از کوه و دشت
که بیمار را بد بود بازگشت.

بازگرد، برگشتن از جایی، مراجعت، عود.
بازگشتن
۱. بازگردیدن، برگشتن.
۲. برگشتن از جایی، مراجعت کردن.
۳. [قدیمی، مجاز] توبه کردن.
۴. [قدیمی] از کاری دست برداشتن.
۵. [قدیمی] منصرف گشتن.

{relapse} [پزشکی] ظهور مجدد علائم بیماری، چند هفته تا چند ماه پس از بهبود ظاهری