همه گیر

وباء

( صفت ) مرضی که اکثر افراد یک منطقه ( یک شهر یا یک مملت و یا قسمتی از یک مملکت ویا قریه ) را دریک زمان مبتلا کند همه گیری غالبا در اثر اشاع. امراض خطرناک مانند وبا حصبه تیفوس و طاعون اتفاق می افتد و مرگ و میر بسیار را موجب میشود .

مرضی که در یک زمان بسیاری از مردم یک شهر را مبتلا سازد.

{epidemic} [پزشکی] ویژگی آن دسته از بیماری ها که به طور ناگهانی در میان مردمان یک ناحیۀ خاص شایع شود