مترادف بی مزه : بی طعم، بی ذوق، خنک، لوس
متضاد بی مزه : بامزه، لذیذ
بی مزه
مترادف بی مزه : بی طعم، بی ذوق، خنک، لوس
متضاد بی مزه : بامزه، لذیذ
فارسی به انگلیسی
bland, flat, flavorless, insipid, namby-pamby, pap, tame, tasteless, trite, vapid, washy
فارسی به عربی
عدیم الطعم , عدیم العاطفة
الیف , عدیم الطعم , قاحل
الیف , عدیم الطعم , قاحل
عديم الطعم , عديم العاطفة
مترادف و متضاد
اهلی، خو گرفته، رام، بی روح، بی مزه، سست مهار
خشک، بی روح، بایر، بی لطافت، بی مزه
بی رنگ، بی مزه، کم رنگ، رنگ پریده، غیر جالب
دارای برگهای شمشیری، بی مزه، سست، شل و ول، نی زار، جگن زار
خنک، بی مزه، پهن، صاف، تخت، هموار، مسطح، یک دست، قسمت پهن، بدون پاشنه، بی تنوع
خشک، بی لطافت، بی مزه، تهی، بیهوده، نارس، وابسته به روده تهی
بی مزه، بی سلیقه، بی ذائقه
خنک، بی مزه، بی طعم، بیروح
بی مزه، بد مزه، ناگوار، ناخوش آیند، بد بو، نا مشروع
خنک، بی روح، بی مزه، بی حس، مرده، بی حرکت
بی مزه، بدیهی، مبتذل، بیهوده، ناچیز، نا قابل، چیزهای بی اهمیت، جزیی
معمولی، بی مزه، پیش پا افتاده، مبتذل، همه جایی
سرد، بی مزه، زمستانی، مناسب زمستان
بی مزه، سست، رقیق، ابکی، زیپو
بی مزه، مبتذل، تکراری و پیش پا افتاده
بی مزه، بی شیره، بی نیرو
بی مزه، بدیهی، مبتذل
بی‌طعم ≠ بامزه، لذیذ
بی‌ذوق، خنک، لوس
فرهنگ فارسی
دارای طعم نامطبوع . بد طعم . بی طعم . ناگوارد . نامطبوع .
لغت نامه دهخدا
بی مزه. [ م َ زَ / زِ / م َزْ زَ / زِ ] ( ص مرکب ) دارای طعم نامطبوع. بدطعم. بی طعم. ناگوارد. ( ناظم الاطباء ). نامطبوع. ( یادداشت مؤلف ). کریه. ناخوش آیند. نفرت آور. بی طعم :
ورا ازتن خویش باشد بزه
بزه کی گزیند کسی بی مزه.
ملکی بس بی مزه و بی بقاست.
این بی مزه ناز و عز و رامش را.
که من ترنج لطیف و خوشم تو بی مزه تود.
گر بر درخت مازو بلبل ز لفظ تو
انشا کند نوا و صفیری زند حزین
نبود عجب که مازوی بی مغز و بی مزه
یابد از آن نوا مزه و مغز همچو تین.
بی مزه شد عشقبازی زین جهان بی مزه
عاشقان را دیده تر شد زین گروه خشکسال.
|| تفه. که مزه ندارد یا مزه ناتمام دارد. نه شور و نه تلخ و نه شیرین و نه غیره. مسیخ. شیت. شیت و لیوه. ویر.صلف. امسخ. عدیم الطعم. مسیخ الطعم. وشیل. ویشیل ( بلهجه طبری ). ( یادداشت مؤلف ). بی طعم. ( ناظم الاطباء ). رجوع به شیت در این معنی شود.
ورا ازتن خویش باشد بزه
بزه کی گزیند کسی بی مزه.
فردوسی.
عالم جسمی اگر از ملک اوست ملکی بس بی مزه و بی بقاست.
ناصرخسرو.
آنرا طلب ای جهان که جویانست این بی مزه ناز و عز و رامش را.
ناصرخسرو.
مباش مادح خویش و مگوی خیره مراکه من ترنج لطیف و خوشم تو بی مزه تود.
ناصرخسرو.
همچنانکه ضعیفی این قوت عیش بر مردم ناخوش و بی مزه دارد ضعیفی نیروی شجاعت نیز.... ( نوروزنامه ).گر بر درخت مازو بلبل ز لفظ تو
انشا کند نوا و صفیری زند حزین
نبود عجب که مازوی بی مغز و بی مزه
یابد از آن نوا مزه و مغز همچو تین.
سوزنی.
- بی مزه شدن ؛ نامطبوع و کریه شدن. ناخوش آیند شدن : بی مزه شد عشقبازی زین جهان بی مزه
عاشقان را دیده تر شد زین گروه خشکسال.
سنائی.
- بی مزه کردن زندگانی کسی را ؛ عیش او را منغص کردن. ( یادداشت مؤلف ).|| تفه. که مزه ندارد یا مزه ناتمام دارد. نه شور و نه تلخ و نه شیرین و نه غیره. مسیخ. شیت. شیت و لیوه. ویر.صلف. امسخ. عدیم الطعم. مسیخ الطعم. وشیل. ویشیل ( بلهجه طبری ). ( یادداشت مؤلف ). بی طعم. ( ناظم الاطباء ). رجوع به شیت در این معنی شود.
پیشنهاد کاربران
bland
( خوراک ) مثل آب
( خوراک ) مثل آب
بی طعم. کریه.
کلمات دیگر: