مترادف بی معنی : باطل، بی سروته، بیهوده، چرند، لغو، مزخرف، مهمل، یاوه
متضاد بی معنی : معنادار
برابر پارسی : بی آرِش، بی آرش، بی چم
بی معنی
مترادف بی معنی : باطل، بی سروته، بیهوده، چرند، لغو، مزخرف، مهمل، یاوه
متضاد بی معنی : معنادار
برابر پارسی : بی آرِش، بی آرش، بی چم
فارسی به انگلیسی
meaningless, good - for - nothing
absurd, crap, empty, fandango, hokum, inane, inexpressive, insignificant, meaningless, nonsensical, pointless, purposeless, senseless, senselessly, trumpery, unmeaning, vacuous
فارسی به عربی
احمق , اخرس , بلا معني , سخيف , لا عقلاني , مزبد
احمق , اخرس , بلا معنی , سخیف , لا عقلانی , مزبد
بلا شعور , هراء
بلا شعور , هراء
مترادف و متضاد
باطل، بی‌سروته، بیهوده، چرند، لغو، مزخرف، مهمل، یاوه ≠ معنادار
بی معنی، چرند، نمایش سطحی و بد
بی معنی، چرند، جفنگ، حرف بی ربط
بی معنی، ادم چرند
بی معنی، بی عاطفه، بی حس، بی فکر، بی حال
بی خبر، بی معنی، نادان، کودن، بی شعور، بی هوش، نفهم، دیر فهم
پوچ، بی معنی، چرند، احمق، بی هوش، نامفهوم، بی عقل، بی اهمیت، کم عمق
بی معنی، پر از کف، کف دار، کف مانند
ناپسند، پوچ، مضحک، نامعقول، بی معنی، یاوه، چرند، نامربوط
نامعقول، بی معنی، غیر منطقی، غیر عقلانی
بی معنی، مهمل، مهمل نما
بی معنی، بیهوده، بی جا
بی معنی، احمق، بی حس، احمقانه، عاری از احساسات
پوچ، بی معنی، تهی، خالی، کم عقل، بی مفهوم
بی معنی، بی صدا، کند ذهن، گنگ، لال، بی کله، زبان بسته
بی معنی، چرند، نامربوط، نادان، ناجور، بی عرضه، بی منطق
فرهنگ فارسی
که معنی ندارد . که محتوایی ندارد . بدو مفهوم . پوچ . بیهوده . باطل .
لغت نامه دهخدا
بی معنی. [ م َ نا / م َ نی ی / نی ] ( ص مرکب ) ( از: بی + معنی عربی ) که معنی ندارد. که محتوایی ندارد. بدون مفهوم. پوچ. بیهوده. باطل. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به معنا و معنی شود :
سیر گرداندت از گفتن بی معنی
تا مگر سیر کنی معده ناهارش.
کلنگ نیست سبکسار و ما سبکساریم.
برو کاین وعظ بی معنی مرا در سر نمیگیرد.
و آنچه بی معنی است خود رسوا شود.
- || ابله و احمق و نادان و هرزه گو. رجوع به معنی شود.
|| بدون مقصود و اراده. ( ناظم الاطباء ). بی قصد واراده :
بنالد مرغ با خوشی ، ببالد مور با کشی
بگرید ابر با معنی ، بخندد برق بی معنی.
ز دام عشوه این روزگار دون پرور.
|| بی حقیقت. بی خرد :
چون مرا دید ایستاده بر کنار رودبار
گفت ای بی معنی سنگین دل نامهربان.
جان بی معنیت از صورت برست.
ز معنی معجری بربند و چون اندیشه پنهان آی.
سخن شریفتر و بهتر است سوی حکیم
ز هرچه هست درین روزگار بی معنی.
سیر گرداندت از گفتن بی معنی
تا مگر سیر کنی معده ناهارش.
ناصرخسرو.
چرا ببانگ و خروش و فغان بی معنی کلنگ نیست سبکسار و ما سبکساریم.
ناصرخسرو.
سر و چشمی چنین دلکش تو گویی چشم از او بردوزبرو کاین وعظ بی معنی مرا در سر نمیگیرد.
حافظ.
وین دفتر بی معنی غرق می ناب اولی.حافظ.
آنچه با معنی است خود پیدا شودو آنچه بی معنی است خود رسوا شود.
مولوی.
- آدم بی معنی ؛ کسی که بر قول و فعل او اعتماد نشاید. ( ناظم الاطباء ).- || ابله و احمق و نادان و هرزه گو. رجوع به معنی شود.
|| بدون مقصود و اراده. ( ناظم الاطباء ). بی قصد واراده :
بنالد مرغ با خوشی ، ببالد مور با کشی
بگرید ابر با معنی ، بخندد برق بی معنی.
منوچهری.
ز دست فتنه این اختران بی معنی ز دام عشوه این روزگار دون پرور.
؟
- سخن بی معنی ؛ گفتاری پوچ و لغو و میان تهی. ( از یادداشت مؤلف ). کلامی که مقصود و مراد متکلم از آن فهمیده نشود. ( ناظم الاطباء ).|| بی حقیقت. بی خرد :
چون مرا دید ایستاده بر کنار رودبار
گفت ای بی معنی سنگین دل نامهربان.
فرخی.
چند صورت آخر ای صورت پرست جان بی معنیت از صورت برست.
مولوی.
گرت اندیشه می باشد ز بدگویان بی معنی ز معنی معجری بربند و چون اندیشه پنهان آی.
سعدی.
|| بی اساس. نامعقول : سخن شریفتر و بهتر است سوی حکیم
ز هرچه هست درین روزگار بی معنی.
ناصرخسرو.
پیشنهاد کاربران
باطل، بی سروته، بیهوده، چرند، لغو، مزخرف، مهمل، یاوه
هشلهف
کلمات دیگر: