بی محلی. [ م َ ح َل ْ لی / م َ ح َ ] ( حامص مرکب ) بی اعتنائی و ناپذیرایی. ( ناظم الاطباء ).
- بی محلی کردن ؛ بی اعتنایی کردن. اعتنا نکردن بقصد تحقیر به کسی. ( یادداشت مؤلف ).
|| بی اعتباری :
گیرم دنیا ز بی محلی دنیا
بر گُرُهی خربط و خسیس بهشتی.
ناصرخسرو.