کلمه جو
صفحه اصلی

امفیبول


برابر پارسی : ( آمفیبول ) آذرسنگ، دوپهلو

فرهنگ فارسی

( آمفیبول ) ( اسم ) یکی از سنگهایی که از عناصر اصلی سنگهای آذرین است و مواد ترکیب کننده اش عبارت از سیلیکاتهای قلیایی ( کلسیم و منیزیم ) و سیلیکاتهای آهن و منگنز میباشند .

فرهنگ معین

( آمفیبول ) (بُ ) [ فر. ] (اِ. ) یکی از سنگ هایی که از عناصر اصلی سنگ های آذرین است و مواد ترکیب کننده اش عبارت از سیلیکات - های قلیایی (کلسیم و منیزیم ) و سیلیکات - های (آهن و منگنز ) می باشد.

فرهنگ عمید

( آمفیبول ) نوعی کانی سیاه یا سبزرنگ، دارای سیلیکات های کلسیم، منیزیم، آهن و منگنز.

دانشنامه عمومی

آمفیبول. آمفیبول گروهی از سیلیکات ها است که دارای ساختمان زنجیره ای مضاعف اکسید سیلیکات متبلور می باشد، از دستهٔ سیلیکات های زنجیره ای یا اینوسیلیکات است و البته شباهت زیادی به پیروکسن که از سیلیکات های زنجیره ای ساده اند، دارند. از آنجایی که آمفیبول ها دارای یون (OH) اند، به آن ها کانی های هیدروکسیل نیز می گویند.
آنتوفیلیت: ۲(Si۴O۱۱)۲(Fe,Mg)۷(OH)
ژدریت: ۲(Si۳،Al O۱۱)(Mg,Al)(OH)
آمفیبول در درجه حرارت ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ درجهٔ سانتی گراد تخریب می شود و در ۱۲۰۰ درجه ذوب می گردد. دارای جلای شیشه ای است و سختی آن بطور متوسط بین ۵ تا ۶ و وزن مخصوصش بین ۲٫۹ تا ۳٫۵۵ متغیر است. معمولاً دارای یون های آهن، یا منیزیم در ساختار خود می باشند آمفیبول ها به رنگ های سبز، سیاه، بی رنگ، سفید، زرد، آبی یا قهوه ای دیده می شوند.
در ترکیب آمفیبول ها علاوه بر بنیان (SiO۴)، عناصری از قبیل منیزیم، آهن و کلسیم شرکت می نمایند که ممکن است با سیکلیات های مضاعف سدیم، آلومینیوم و آهن (۳ ظرفیتی) همراه باشد.
همچنین آمفیبول ها در دو ساختار بلوری تک شیب و راست لوزی دیده شده اند.

دانشنامه آزاد فارسی

آمفیبول. آمْفیبول (amphibole)
هریک از اعضای دسته ای بزرگ از کانی۱ های سیلیکاتی سنگ ساز۲، با ساختار۳ داخلی مبتنی بر دو زنجیره از سیلیسیم۴و اکسیژن، با فرمول عمومی X۲Y۵Si۸O۲۲(OH)۲. وابستۀ نزدیک پیروکسن۵ است. آمفیبول ها به شکل بلور۶های راست لوزی۷، تک شیبی (منوکلینیک)۸، و سه شیبی۹ متبلور، و در انواع گوناگون سنگ های آذرین۱۰ و دگرگونی یافت می شوند. نمونه های متداول آن عبارت اند از هورنبلند۱۱ (X=Ca, Y=Mg, Fe, Al) و ترمولیت۱۲ (X=Ca, Y=Mg).


کلمات دیگر: