<div class="boxBd">نور افزا . نور فزا . روشنی بخش . که بر نور و روشنائی بیفزاید .</div>

نور افزا . نور فزا . روشنی بخش . که بر نور و روشنائی بیفزاید .

فرهنگ فارسی

<div class="boxBd">نورفزای. [ ف َ ] ( نف مرکب ) نورافزا. نورفزا. روشنی بخش. که بر نور و روشنائی بیفزاید : <br>مسکین طبیب را که سیه دید روی حال <br>کاهش به عقل نورفزای اندرآمده.<div class="au">خاقانی.</div>جاه فزای سپهر نیست وجودت که نیست <br>آینه آسمان نورفزای از بخار.<div class="au">خاقانی.</div>صورت جام و باده بین معجز دست ساقیان <br>ماه نو و شفق نگر نورفزای صبحدم.<div class="au">خاقانی.</div>بود گویا طفل نورفتار شعر تازه ام <br>کز لبم تا رفت بیرون بر زبانها اوفتاد.<div class="au">وهمی ( از آنندراج ).</div></div>

نورفزای. [ ف َ ] ( نف مرکب ) نورافزا. نورفزا. روشنی بخش. که بر نور و روشنائی بیفزاید : مسکین طبیب را که سیه دید روی حال کاهش به عقل نورفزای اندرآمده. خاقانی. جاه فزای سپهر نیست وجودت که نیست آینه آسمان نورفزای از بخار. خاقانی. صورت جام و باده بین معجز دست ساقیان ماه نو و شفق نگر نورفزای صبحدم. خاقان

نور فزای

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا