نوره نهادن ٠ نوره کشیدن ٠ واجبی کشیدن ٠
نوره کردن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
نوره کردن. [ رَ / رِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) نوره نهادن. نوره کشیدن. واجبی کشیدن :
هرکه آهنگ آش غوره کند
موی چینی سفره نوره کند.
هرکه آهنگ آش غوره کند
موی چینی سفره نوره کند.
سلیم ( از آنندراج ).
کلمات دیگر: