نیک بین

اسم: نیک بین (پسر) (فارسی) (تلفظ: n.-bin) (فارسی: نيک‌بين) (انگلیسی: nik-bin)
معنی: خوش بین، ( در قدیم ) ( به مجاز ) آن که یا آنچه خوبیها را می بیند

نیک بین. ( نف مرکب ) که به نیکی های دیگران نظر کند و بدی ها را نادیده گیرد. مقابل عیب بین : نیک دل باش تا نیک بین باشی. ( قابوسنامه ).
جز این علتش نیست کآن خودپسند
حسد دیده نیک بینش بکند.یقین بشنو از من که روز یقین
نبینند بد مردم نیک بین.|| که به خوبی ببیند. که قوه بینائیش خوب است :
نور حق ظاهر بود اندر ولی
نیک بین باشی اگر اهل دلی.