مهدی حسین (به ترکی آذربایجانی: Mehdi Hüseyn) با نام کامل مهدی حسین علی اوغلی (متولد ۱۹۰۹ شهرستان قازاخ - درگذشت ۱۹۶۵ باکو) نمایش نامه نویس و نویسنده معاصر آذربایجانی با عنوان نویسنده ملی (به ترکی آذربایجانی: Xalq yazıçısı) به شمار می رود.
سئوگیدن صونرا (۱۹۲۷)
کین (۱۹۳۵)
داشقین (۱۹۳۴)
طرلان (۱۹۴۰)
سحر (۱۹۵۳)
مهدی حسین به سال ۱۹۰۹ در روستای شیخلی شهرستان قازاخ از والدینی آموزگار زاده شد وی در زمینه نوسیندگی و نمایش نامه نویسی ادبیات آذربایجان خبره بود، و پس از اتمام تحصیلات عمومی در زادگاهش جهت تحصیلات عالیه راهی باکو شد و تحصیلات خود را در دانشگاه دولتی باکو به پایان رسانید. مهدی حسین از همان دوران در روزنامه "یئنی فکر" تفلیس مقاله هایش را چاپ می کرد. در سال های ۱۹۲۷ و ۱۹۳۰ به ترتیب حکایات "قویون قیرخینی" و دو مجموعه "خاور و باهار صولاری" را منتشر کرد. بلافاصله رُمان "داشقین" را به مرحله چاپ رسانید. و جهت ادامه تحصیل تخصصی در زمینه هنر و نمایش نامه نویسی عازم مسکو و در موسسه سینماتوگرافی قاسم اف مشغول به تحصیل شد.پس از تحصیل در مؤسسه سینماتوگرافی قاسم اف علاقه وی به نمایش نامهنویسی فزونی یافت و نمایش نامه معروف نظامی را شروع به نوشتن کرد. بعدتر در بحبوحه جنگ جهانی دوم نمایش نامه "انتظار" را منتشر کرد. پس از اتمام نمایش نامه نظامی در سال ۱۹۴۲، نمایش نامه "جوانشیر" که جزء باارزش ترین نمایش نامه های ادبیات آذربایجان می باشد را نوشت.
مهدی حسین با قلم خود سعی در افزایش شهرت در ممالک شوروی سابق داشت. وی هم زمان با فعالیت هنری مدیریت اتحادیه نویسندگان آذربایجان در طول سال های (۱۹۵۸ - ۱۹۶۵) را برعهده داشت. نمایش نامه های "آبشرون" وی به زبان های مختلفی ترجمه شد. وی در سال ۱۹۵۷ نمایش نامه "قارداشلار" را نوشت. نمایش نامه "سحر" را در دوران استقلال خواهی جمهوری سوسیالیستی آذربایجان شوروی به مرحله تحریر درآورد. سال های بعد نمایش نامه "آلوو" را در سال ۱۹۶۱ و "یئر آلتی چایلار دنیزه آخیر" را در سال ۵-۱۹۶۴، مقاله های ادبی-تنقیدی به نام "ادبیات و صنعت مسئله لری" را نوشت. در نهایت مهدی حسین در تاریخ ۱۰ مارس ۱۹۶۵ در باکو درگذشت.
برخی از آثار مشهور مهدی حسین:
