نیک رای

اسم: نیک رای (پسر) (فارسی) (تلفظ: nikray) (فارسی: نیکرای) (انگلیسی: nikray)
معنی: اندیشه خوب و نیک، دارای اندیشه نیک مرکب از نیک و رأی

( صفت ) آنکه رای و تدبیرش مقرون بصلاح و صواب باشد : نیک اندیشه .
لقب قباد برادر بلاش گرانمایه پادشاه ساسانی است .

نیک رای. ( ص مرکب ) کسی که رای و تدبیر وی موافق صواب و صلاح باشد. ( ناظم الاطباء ). نیک اندیشه. ( فرهنگ فارسی معین ) :
چه گفت آن گرانمایه نیک رای
که بیداد را نیست با داد جای.بسی رای زن موبد نیک رای
پژوهید و آورد باری به جای.همی کودکی نارسیده به جای.
بر او برگزینی نه ای نیک رای.سر احرار زین الدین مکرم
امیر نیک رای نیک نیه.نگفتم جز این با کس ای نیک رای
و گر گفته ام باد خصمم خدای.که این را به کار آور ای نیک رای
که من حق آن با تو آرم به جای.چنان داد فرمان شه نیک رای
که رسم مغان کس نیارد به جای.حقت گفتم ای خسرو نیک رای
توان گفت حق پیش مرد خدای.به قومی که نیکی پسندد خدای
دهدخسرو عادل نیک رای.نکوکاری از مردم نیک رای
یکی را به ده می نویسد خدای.

---

نیک رای. ( اِخ ) لقب قباد برادر بلاش گرانمایه پادشاه ساسانی است. ( یادداشت مؤلف از مفاتیح ).

نیک اندیشه، آن که رای و تدبیر نیکو دارد.