خوش نیت . خوش عقیدت
نیک اعتقاد
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
نیک اعتقاد. [ اِ ت ِ ] ( ص مرکب ) خوش نیت. خوش عقیدت :
ز هر بدی دل نیک اعتقاد تو خالی است
بر آن قیاس که خالی است خلد از اهریمن.
ستوده سیرت و نیک اعتقاد و نیکوظن.
که سرگشته ای را برآمد مراد.
ز هر بدی دل نیک اعتقاد تو خالی است
بر آن قیاس که خالی است خلد از اهریمن.
سوزنی.
یقین شده ست همه خلق را که نیست چو توستوده سیرت و نیک اعتقاد و نیکوظن.
سوزنی.
دل آسوده شد مرد نیک اعتقادکه سرگشته ای را برآمد مراد.
سعدی.
کلمات دیگر: