علوم مهندسی

http://eng.ut.ac.ir/fa/science
http://engsci.ut.ac.ir
علوم مهندسی شاخه ای علمی و بین رشته ایست که هدف آن توسعهٔ پایه های نظری برای تحلیل پدیده های علمی و کاربردهای مهندسی آنها، آینده پژوهی در فناوری، و انتقال فناوری های نو به صنعت است.
هدف نهایی این رشته آن است که دانشجویان بتوانند ویژگی های مثبت یک مهندس و یک دانشمند را هم زمان بدست آورند. یک کارشناس علوم مهندسی باید بتواند مانند یک دانشمند کنجکاوی، تفکر عمیق و انتقادی و قدرت مشاهده را جهت اکتشافات جدید مورد استفاده قرار داده و در عین حال بمثابه مهندسان خلاقیت، قابلیت های فنی و مهارت های حل مسئله را در جهت پیشرفت جامعه به کار برد.مهندسان تربیت یافته این رشته قادرند با برخورداری از دانش علوم پایه قوی و درک عمیق از فنون و روش های مهندسی امر هدایت و اجرای پژوهشهای صنعتی بین رشته ای را عهده دار شوند. در کنار به کارگیری مهندسان این رشته در بخش R&D صنایع، امکان ادامه تحصیل آن ها در رشته های سنتی مهندسی، به علت ماهیت چند رشته ای بودن آن فراهم است. امکان کار در چند دیسیپلین مهندسی در بازار کار رقابتی امروز از توانائیهای برتر دانش آموختگان این رشته خواهد بود.
علوم مهندسی رشته ای میان رشته ای است که در اکثر دانشگاه های جهان به عنوان یک هستهٔ مرکزی رشته ها ی مهندسی مطرح شده است.دانشجویان این رشته پس از مدت حدوداً دو سال می توانند به یکی از گرایش های مورد علاقهٔ خود وارد شوند. «در واقع دانشجویان این رشته در ابتدای ورود نیاز به انتخاب رشته ندارند و فرصت بیشتری برای این کار دارند» اولین ورودی وپذیرش این رشته در ایران در سال ۱۳۸۷ بود.این رشته دارای ۴ گرایش و ۱۲ شاخه (زیر مجموعه) تخصصی است. اگر چه هر یک از این زیر مجموعه هایا شاخه ها با رشته اصلی (مادر) تحصیلی دارای مشترکات فراوانی هستندلکن تفاوتهای اساسی دارند.