( ایمن آباد ) (اسم ) ۱ - محل بی بیمی و بی خطری جای امن و آسایش موضع امن و راحت .
ایمن اباد
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( ایمن آباد ) ایمن آباد. [ م ِ ] ( اِ مرکب ) محل بی بیمی و بی خطری. جای امن وآسایش. موضع امن و راحت. ( فرهنگ فارسی معین ).مقام امن. ( شرفنامه ). جای امن. ( مؤید الفضلا ). جای امن و آباد. در عنصر دانش محل امن بهشت و کعبه. البته به معنی معموره ایمن از عالم از قبیل خرم آباد پس ترکیب محمول بر قلب و آباد به معنی معموره باشد. ( از آنندراج ). جای امن و جای سلامت. ( ناظم الاطباء ) :
نبود اعتمادش بر آن مرز و بوم
که هست ایمن آباد رومی بروم.
پناه خدا ایمن آباد اوست.
نبود اعتمادش بر آن مرز و بوم
که هست ایمن آباد رومی بروم.
نظامی.
خردمند را خوبی از داد اوست پناه خدا ایمن آباد اوست.
نظامی.
دانشنامه عمومی
ایمن آباد. مختصات: ۳۷°۱۵′۱۹″ شمالی ۴۹°۴۴′۴۲″ شرقی / ۳۷٫۲۵۵۲۸°شمالی ۴۹٫۷۴۵۰۰°شرقی / 37.25528; 49.74500
ایمن اباد، روستایی است از توابع بخش کوچصفهان شهرستان رشت در استان گیلان ایران.
این روستا در دهستان بلسبنه قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۷۴۱ نفر (۱۸۸خانوار) بوده است.
ایمن اباد، روستایی است از توابع بخش کوچصفهان شهرستان رشت در استان گیلان ایران.
این روستا در دهستان بلسبنه قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۷۴۱ نفر (۱۸۸خانوار) بوده است.
wiki: ایمن آباد
کلمات دیگر: