ایمان ده . گستراننده ایمان
ایمان گستر
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ایمان گستر. [ گ ُ ت َ ] ( نف مرکب ) ایمان ده. گستراننده ایمان. اشاعه دهنده ایمان :
رستم سزا بودی چو او بر پیل جستی چاکرش
ننوشت کفر و شرک را جز تیغ ایمان گسترش.
رستم سزا بودی چو او بر پیل جستی چاکرش
ننوشت کفر و شرک را جز تیغ ایمان گسترش.
ناصرخسرو.
کلمات دیگر: