دورنگی

تلون به دو رنگ .

دورنگی. [ دُ رَ ] ( حامص مرکب ) تلون به دورنگ. || نفاق و منافقی. ( ناظم الاطباء ). مقابل یکرنگی. نفاق. ( شرفنامه منیری ). کنایه از نفاق و ریاکاری.( آنندراج ). مذبذبی و مکاری و تزویر و دورویی و ناراستی. ( ناظم الاطباء ). دورویی. ( شرفنامه ) :
ز تنگی مکان و دورنگی زمان
به جان آمدم زین دوتا می گریزم.خاقانی ازین راه دورنگی به کران باش
یا عاقل عاقل زی یا غافل غافل.زآن پیش کز دورنگی عالم خراب گردد
ساقی برات ما ران بر عالم خرابی.گهی با من به صلح و گه به جنگی
خدا توبه دهادت زین دورنگی.جهان را نیست کاری جز دورنگی
گهی رومی نماید گاه زنگی.دورنگی در اندیشه تاب آورد
سر چاره گر زیر خواب آورد.یا مسلمان باش یا کافر دورنگی تا به کی
یا مقیم کعبه و یا ساکن بتخانه باش. || بی قراری و عدم ثبات. ( ناظم الاطباء ). || ( ص نسبی ) چیزی که دورنگ دارا بود. ( ناظم الاطباء ). دارای دورنگ. دورنگه. متلون به دورنگ :
از این ابلق سوار نیم زنگی
که در زیر ابلقی دارد دورنگی.

نفاق، ریا، تزویر.