کلمه جو
صفحه اصلی

ازکان

فرهنگ فارسی

دانستن چیزی را و دریافتن

لغت نامه دهخدا

ازکان. [ اِ ] ( ع مص ) دانستن چیزی را و دریافتن. ( از منتهی الارب ). شناسیدن. ( زوزنی ). || آگاه گردانیدن. ( منتهی الارب ). بیاگاهانیدن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ). || گمان بردن یا گمان قوی بردن. || بگمان گفتن و راست برآمدن آن. ( منتهی الارب ).

ازکان. [ اَ ]( ص ) اژکان. ( مؤید الفضلاء ). رجوع به اَژْکان شود.

ازکان . [ اَ ](ص ) اژکان . (مؤید الفضلاء). رجوع به اَژْکان شود.


ازکان . [ اِ ] (ع مص ) دانستن چیزی را و دریافتن . (از منتهی الارب ). شناسیدن . (زوزنی ). || آگاه گردانیدن . (منتهی الارب ). بیاگاهانیدن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). || گمان بردن یا گمان قوی بردن . || بگمان گفتن و راست برآمدن آن . (منتهی الارب ).



کلمات دیگر: