مصغر بقله
بقیله
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
بقیلة. [ ب َ ل َ ] (ع ص ) تره زار و زمین سبزه ناک ، یقال : ارض بقیلة. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ). و رجوع به بقاله و بقلة و بقیل شود.
بقیلة. [ب ُ ق َ ل َ ] (ع اِ مصغر) مصغر بقلة. (ناظم الاطباء).
( بقیلة ) بقیلة. [ ب َ ل َ ] ( ع ص ) تره زار و زمین سبزه ناک ، یقال : ارض بقیلة. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). و رجوع به بقاله و بقلة و بقیل شود.
بقیلة. [ب ُ ق َ ل َ ] ( ع اِ مصغر ) مصغر بقلة. ( ناظم الاطباء ).
بقیلة. [ب ُ ق َ ل َ ] ( ع اِ مصغر ) مصغر بقلة. ( ناظم الاطباء ).
کلمات دیگر: