جمع وکر
اوکر
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
اوکر. [ اَ ک ُ ] ( اِ ) گوی که جولاهگان وقت بافتن جامه هردو پا را در آن گذارند. ( آنندراج ). مترس نساج و جولاهان. ( ناظم الاطباء ).
اوکر. [ اَ ک ُ ] ( ع اِ ) ج ِ وکر. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به وکر شود.
اوکر. [ اَ ک ُ ] ( ع اِ ) ج ِ وکر. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به وکر شود.
اوکر. [ اَ ک ُ ] (اِ) گوی که جولاهگان وقت بافتن جامه هردو پا را در آن گذارند. (آنندراج ). مترس نساج و جولاهان . (ناظم الاطباء).
اوکر. [ اَ ک ُ ] (ع اِ) ج ِ وکر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به وکر شود.
دانشنامه عمومی
اوکر (گسلار). اوکر (به آلمانی: Oker) یک منطقهٔ مسکونی در آلمان است که در گسلار واقع شده است. اوکر ۵٬۵۹۹ نفر جمعیت دارد.
فهرست شهرهای آلمان
فهرست شهرهای آلمان
wiki: اوکر (گسلار)
کلمات دیگر: