فوکوس خودکار

فوکوس خودکار (به انگلیسی: Autofocus) که مختصراً AF نیز خوانده می شود، سیستمی است که به طور خودکار، لنز دوربین عکاسی را برای ایجاد تصویری دقیق بر روی گیرنده تصویر تنظیم می کند. دو دستهٔ کلی فوکوس خودکار وجود دارد: فعال و غیرفعال. در بیشتر دوربین ها با استفاده از کنتراست و در برخی دوربین ها از فروسرخ برای فوکوس خودکار استفاده می شود.
Stanford University CS 178 interactive Flash demo showing how phase detection autofocus works.
Stanford University CS 178 interactive Flash demo showing how contrast detection autofocus works.
How Stuff Works - Autofocus
Canon EOS DSLR Autofocus Explained
فوکوس خودکار اغلب با دکمه ای که بر روی لنز و در بعضی دوربین ها روی بدنهٔ دوربین تعبیه شده، قابل خاموش و روشن شدن است.
در روش فعال، دوربین برای انجام فوکوس خودکار، یک پرتو مادون قرمز، لیزر را به سمت جلو ارسال می کند. این اشعه پس از برخورد به جسم منعکس شده، دوربین آن را از طریق لنز دریافت می کند. سپس رایانه داخلی دوربین با احتساب زمان تأخیر رفت و برگشت اشعه و سرعت آن که مقدار مشخصی است، فاصلهٔ دوربین تا جسم را محاسبه و لنز را فوکوس می کند.
در روش غیر فعال، اشعه ای از دوربین خارج نمی شودبلکه فوکوس از طریق بررسی و تحلیل تصویر حاصل می شود. یک روش بسیار معمول، تشخیص کنتراست (Conyrast Detection) است. از این روش در بسیاری از دوربین های کامپکت، نیمه حرفه ای و دوربین های حرفه ای با پیش نمایش فعال (Live Preview) استفاده می شود. با استفاده از این ترفند، دوربین لنز را آن قدر حرکت می دهد تا در نقطه ای که قرار است در آن جا فوکوس انجام شود، بیشترین کنتراست به دست آید.