مویرگ

مویرَگ ها رگ های خونی بسیار ظریفی هستند که شریانچه ها به آن ها می رسند. مویرگ ها در حدود ۱۰–۵ میکرومتر قطر دارند و فضای درونی آن ها برای جاگیری یک گویچه قرمز کفایت می کند. دیواره مویرگ متشکل از یک ردیف سلول پهن و نازک به نام آندوتلیوم، تیغه پایه و شبکه ظریفی از الیاف رتیکولر می باشد.
۳- جیب مانند (Sinusoidal) یا ناپیوسته: مویرگهایی بسیار وسیع (تا ۴۰ میکرومتر) و دارای شکل نامنظم می باشند که سلول های آندوتلیال پوشاننده آن ها دارای منافذ بدون دیافراگم و تیغه پایه آن ها غیر ممتد است. علاوه بر این، وجود فضاهای بزرگ بین سلول های آندوتلیال باعث می شود که نه تنها پلاسما بلکه سلول های خونی نیز از آن فضاها به بیرون راه یابند که این فضاها گاهی به وسیلهٔ ماکروفاژها اشغال می شوند، سینوزوئیدها در کبد، مغز استخوان و طحال دیده می شوند. این مویرگ ها مسیر پر پیچ و خم زیادی دارند که باعث کندی جریان خون می شود. سلول های اندوتلیال لایه ای ناپیوسته می سازد که با فضاهای عریضی از هم جدا شده اند. دیافراگم ندارند. لایه قاعده ای ناپیوسته دارند. در کبد و اعضاء خونساز مثل مغز استخوان و طحال وجود دارد.
سرعت جریان خون در مویرگ ها «کمترین» است، در مویرگ های شبکه عروقی سرعت جریان خون به حداقل می رسد، مویرگ ها رابط بین سرخرگچه ها و سیاهرگچه ها بوده و به علت گستردگی زیاد خود، داشتن دیواره نازک و کاهش سرعت جریان در آنها، مناسب ترین جای برای مبادله مواد غذایی، اکسیژن و دی اکسید کربن بین خون و مایعات بافتی می باشد. مبادله مواد از راه پراکندگی، گذر از منافذ دیواره مویرگ ها، گذر از پیوندهای بین سلولی و بدست وزیکول های پینوسیتوزی انجام می گیرد.
توضیحاتی مختصر در زمینه ساختار مویرگ ها:
تمامی مویرگ ها از فقط یک لایه بافت پوششی سنگ فرشی تک لایه ساخته شده اند. این بافت پوششی دارای منافذی است که از طریق آن ها مواد شامل گازهای تنفسی، آب، مواد غذایی ساده و مولکول ها می توانند بین خون و سلول ها مبادله شوند. به طوری که در هر سانتی متر مربع از سطح مویرگ، چندین میلیون درز یا سوراخ ریز وجود دارد.