گواهی دادن

اشهد

( مصدر ) شهادت دادن : ... گواهی دهی خدای را به یکتایی . یا گواهی دادن دل کسی . احساس کردن وی امری را پیش از وقوع آن : اما قرار نمی یافتم و دلم گواهی میداد که گفتی کاری افتاده است . یا گواهی ندادن دل کسی . احساس کردن عدم امکان وقوع امری : دلم گواهی نمیدهد که این کار انجام گیرد .

( ~ . دَ ) (مص ل . )شهادت دادن .

گواهی دادن. [ گ ُ دَ ] ( مص مرکب ) شهادت. ( ترجمان القرآن ). شهادت دادن. ( ناظم الاطباء ) :
بیاور آنکه گواهی دهد ز جام که من
چهار گوهرم اندر چهار جای مدام.گواهی دهم کاین سخن راز اوست
تو گویی دو گوشم بر آواز اوست.شما یکسر از کارها آگهید
بر این بر که گویم گواهی دهید.به هستی یزدان گواهی دهید
روان مرا آشنایی دهید.از دروغ گفتن دور باشید که دروغزن ارچه گواهی راست دهد نپذیرند. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 339 ).
بدان که بر تو گواهی دهند هر دو به حق
دو چشم هرچه بدید و دو گوش هرچه شنود.اگر منکر شوم دعویش را بر کفر و جهل من
گواهی یکسره بِدْهند جهال خراسانش.چرا گوید خردمند آنچه بِدْهد بر خطای او
گواهی عقل بی آفت به صد آیات و برهانش.درختی که در زیر آن بوده است گواهی دهد. ( کلیله و دمنه ).
چو بشنید این سخن شاه از زبانش
بدین معنی گواهی داد جانش.اگر زحاتم طی شاعران سخن گویند
دهند جمله گواهی به جود تو و سخا.کسی کو بتابد ز محراب روی
به کفرش گواهی دهند اهل کوی.دل من بر صدق این سخن گواهی میدهد. ( گلستان ).
کجا توانمت انکار دوستی کردن
که آب دیده گواهی دهد به اقرارم.غم عشق اگر بکوشم که ز دوستان بپوشم
سخنان سوزناکم بدهد بر او گواهی.بده ساقی آن می که شاهی دهد
به پاکی او دل گواهی دهد. || احساس کردن و دریافتن کاری پیش از وقوع آن :
گواهی همی داد دل در شدن
که دیدار از این پس نخواهد بُدَن.همی دل گواهی بدادش بر آن
که آمد ورا روزگار گران.اما قرار نمی یافتم و دلم گواهی می داد که گفتی کاری افتاده است. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 169 ).
- گواهی ندادن ؛ ازحقیقت امر چنان حس کردن که این امر نتواند بود. عدم وقوع کاری را دریافتن و حس کردن. و رجوع به گوایی دادن شود.

شهادت