مترادف متلف : بادبه دست، خراج، گشاده باز، مسرف، ول خرج
متضاد متلف : مقتصد
متلف
مترادف متلف : بادبه دست، خراج، گشاده باز، مسرف، ول خرج
متضاد متلف : مقتصد
فارسی به انگلیسی
[n.] waster, prodigal
wasteful, waster
فارسی به عربی
مبذر
مترادف و متضاد
خراج، متلف، دست و دل باز، ولخرج، مسرف، تلف کار
متلف
متلف، ولخرج، مسرف
متلف
متلف، ادم بی معنی، ادم ولخرج
مصرف، متلف، بی فایده، افراط کار، ولخرج
بادبه‌دست، خراج، گشاده‌باز، مسرف، ولخرج ≠ مقتصد
فرهنگ فارسی
تلف کننده، نابودکننده
( اسم ) تلف کننده تباه کننده جمع : متلفین .
بسیار تلف کننده
( اسم ) تلف کننده تباه کننده جمع : متلفین .
بسیار تلف کننده
فرهنگ معین
(مُ لِ ) [ ع . ] (اِفا. ) تلف کننده ، تباه کننده ، ج . متلفین .
لغت نامه دهخدا
متلف. [ م َ ل َ ] ( ع اِ ) جای هلاک. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ). جای هلاک و محل خوفناک. ( ناظم الاطباء ). || بیابان. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
متلف. [ م ِ ل َ ]( ع ص ) بسیار تلف کننده. یقال رجال مخلاف متلاف و مخلف متلف . ( منتهی الارب ). بسیار تلف کننده. یقال رجل مخلف متلف. ( ناظم الاطباء ).
متلف. [ م ُ ل ِ ] ( ع ص ) تلف کننده و خراب و ضایعکننده.( غیاث ) ( از آنندراج ). خراب کننده و هلاک کننده. ( ناظم الاطباء ). مُهلِک. ( محیط المحیط ) ( از اقرب الموارد ). مهلک. کشنده. قاتل. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). || تلف کننده و بر باد دهنده و اسراف کننده و مسرف و بی جا خرج نماینده و ضایع کننده و مبذر. ( ناظم الاطباء ). مسرف. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
متلف. [ م ِ ل َ ]( ع ص ) بسیار تلف کننده. یقال رجال مخلاف متلاف و مخلف متلف . ( منتهی الارب ). بسیار تلف کننده. یقال رجل مخلف متلف. ( ناظم الاطباء ).
متلف. [ م ُ ل ِ ] ( ع ص ) تلف کننده و خراب و ضایعکننده.( غیاث ) ( از آنندراج ). خراب کننده و هلاک کننده. ( ناظم الاطباء ). مُهلِک. ( محیط المحیط ) ( از اقرب الموارد ). مهلک. کشنده. قاتل. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). || تلف کننده و بر باد دهنده و اسراف کننده و مسرف و بی جا خرج نماینده و ضایع کننده و مبذر. ( ناظم الاطباء ). مسرف. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
متلف . [ م َ ل َ ] (ع اِ) جای هلاک . (از منتهی الارب ) (آنندراج ). جای هلاک و محل خوفناک . (ناظم الاطباء). || بیابان . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
متلف . [ م ِ ل َ ](ع ص ) بسیار تلف کننده . یقال رجال مخلاف متلاف و مخلف متلف . (منتهی الارب ). بسیار تلف کننده . یقال رجل مخلف متلف . (ناظم الاطباء).
متلف . [ م ُ ل ِ ] (ع ص ) تلف کننده و خراب و ضایعکننده .(غیاث ) (از آنندراج ). خراب کننده و هلاک کننده . (ناظم الاطباء). مُهلِک . (محیط المحیط) (از اقرب الموارد). مهلک . کشنده . قاتل . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || تلف کننده و بر باد دهنده و اسراف کننده و مسرف و بی جا خرج نماینده و ضایع کننده و مبذر. (ناظم الاطباء). مسرف . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
فرهنگ عمید
کسی که چیزی را ضایع و نابود می کند، تلف کننده، اسراف کننده.
کلمات دیگر: