کف زدن

تصفیق , صفق له

( مصدر ) کف دو دست را بهم کوبیدن دستک زدن : ( چون شررهر که دلش گرم خیال تو شود رقص از کف زدن سنگ تواند کردن ) . ( طاهر وحید )

کف زدن.[ ک َ زَ دَ ] ( مص مرکب ) دستک زدن. ( آنندراج ). کف دودست را بهم کوبیدن. ( فرهنگ فارسی معین ). دست زدن. چپه زدن. تصدیه. تصفیق. ( یادداشت مؤلف ) :
مطربانشان از درون دف میزنند
بحرها در شورشان کف میزنند .تو نبینی برگها را کف زدن
گوش دل باید به از گوش بدن.چون شرر هر که دلش گرم خیال تو شود
رقص از کف زدن سنگ تواند کردن. || سیلی زدن :
وگر برزند کف به رخسار تو
شود تیره از زخم دیدار تو
میاور تو خشم و مکن روی زرد
بخوابان تو چشم و مگو هیچ سرد. || گرفتن کف چیزی با کفگیر و غیره. ( یادداشت مؤلف ).
- کف چیزی را زدن ؛ گرفتن کف روی مایع جوشان. ( از فرهنگ لغات عامیانه جمال زاده ).
- کف کسی رازدن ؛ وقتی که کسی خیلی عصبانی شود هارت و پورت کند، بدو گویند کفش را بزن سر نره ! نظیر: جوش مزن شیرت خشک می شود. ( فرهنگ لغات عامیانه جمال زاده ).

تَنگه زِیدِن
هِر گال