عینک افتابی

عینک آفتابی. عینک آفتابی یک نوع پوشش برای محافظت از چشم در برابر نور خورشید است و با توجه به نوع کاربری آن جنس عدسی و لایه های مختلف به کار رفته در آن متفاوت است. معمولاً جنس عدسی های عینک آفتابی از لایه های زیر تشکیل شده است:
یک لایه رنگی که معمولاً بخشی از نور خورشید را جذب کرده و مابقی را عبور می دهد.
یک فیلتر پولاریزه کننده که نور شدید منعکس شده از یک سطح را فیلتر می کند و از آسیب به چشم تا حدود زیادی جلوگیری می کند.
یک لایه فتو کرامیک که با توجه به ترکیب شیمیای نقره که در آن قرار گرفته است و واکنش آن با هالوژن باعث تیرگی آن در محیطهای روشن و براق شدن آن در محیط های کم نور می شود.
لایه آینه ای که باعث کاهش شدت نور ورودی به چشم می شود.
یک لایه ضدخش که معمولاً یک لایه کربنی است از خش برداشتن عدسی جلوگیری می کند.
لایه ضد انعکاس که نور منعکس شده را خنثی می کند.
لایه جذب کننده اشعه ماوراء بنفش که میزان خاصی از آن می تواند تا حدودی از ورود این اشعه به چشم جلوگیری می کند.
اولین عینک آفتابی در دوره قاجاریه و با شروع سفرهای برون مرزی ناصرالدین شاه به ایران وارد شد و می توان از او به عنوان اولین فرد دارای عینک آفتابی در ایران نام برد. عینک آفتابی در سالهای بعد در دوران پهلوی و پس از هجوم متفقین به ایران رواج بیشتری پیدا کرد.
در سالهای اخیر با تغییر فرهنگ مردم ایران و همچنین ورود انواع عینک های آفتابی به کشور حجم استفاده از این کالا رواج پیدا کرده و به غیر از موارد پزشکی در صنعت مد و فشن نیز جای خود را باز کرده است. ورود نمایندگی ها و واسطه های برندهای مختلف سبب آشنایی بیشتر مردم با عینک آفتابی شده است و بخش های مختلف بازار را تحت تأثیر قرار داده است. پس از فروش عینک در مغازه ها و استقبال مردم از این کالا فروشگاه های آنلاین هم به فروش این کالا روی آورده اند.