سجستانی

اهل سیستان، سیستانی

سجستانی . [ س ِ ج ِ ] (ص نسبی ) منسوب به سجستان [ سیستان ] که یکی از بلاد معروفه است و مسقط رأس جمعی از علما و محدثین بوده . (الانساب سمعانی ).

سجستانی . [ س ِ ج ِ ] (اِخ ) ابوحاتم ، ملقب به سهل بن محمدبن عثمان بن یزید جشمی سیستانی . رجوع به ابوحاتم سجستانی و روضات الجنات خوانساری ص 324 شود.

سجستانی . [ س ِ ج ِ ] (اِخ ) ابوداود. رجوع به ابوداود و رجوع به روضات الجنات خوانساری ص 321 شود.

سجستانی . [ س ِ ج ِ ] (اِخ ) ابوسلیمان محمدبن طاهربن سجستانی . رجوع به ابوسلیمان محمد... و تاریخ علوم عقلی صفا ص 195 ببعد شود.

سجستانی . [ س ِ ج ِ ] (اِخ ) ایوب بن ابی تمیمه ٔ سجستانی . از تابعین است و در سنه ٔ 131 هَ . ق . وفات یافته و بیش از 69 سال عمر داشت . (از تاریخ گزیده ص 244).

سجستانی . [ س ِ ج ِ ] (اِخ ) محمدبن عبدالعزیز سجستانی العزیزی مکنی به ابوبکر یا عزیری منسوب به عزرة.ادیب فاضل ، متواضع است . از ابوبکربن انباری علم فراگرفت . او غریب قرآن را تصنیف کرد که مشهور است ، گویند آن را در پانزده سال تصنیف کرد. این کتاب در چاپخانه ٔ سعادت بسال 1325 هَ . ق . در 290 صفحه بطبع رسیده و نیز در حاشیه ٔ تبصیر الرحمن و تیسیرالمنان در سال 1295 هَ . ق . چاپ شده است . (از معجم المطبوعات ).

سجزی#NAME?