شنگولی. [ ش َ ] ( ص نسبی ) منسوب به شنگول. رجوع به شنگول شود :
غلام همت شنگولیان و رندانم
نه زاهدان که نظر میکنند پنهانت.
سعدی.
|| دزد و راهزن :
ما لولی و شنگولی بی مکسب ومشغولی
جز مال مسلمانان مال که بریم آخر.
مولوی.
|| ( حامص ) صفت شنگول. حالت و چگونگی شنگول. شنگول بودن.