رگزن

کسی که پیشه اش رگ دن است، فصاد، رگ زن هم گویند
( صفت ) آنکه شغلش زدن رگ است فصاد .

(رَ زَ ) (ص فا. ) = رگ زننده : آن که شغلش زدن رگ است ، فصاد.

رگ زن. [ رَ زَ ]( نف مرکب ) فصاد. ( ملخص اللغات خطیب کرمانی ) ( دهار ).نشترزن. فصاد و جراح. ( آنندراج ). حجام :
آمد آن رگ زن مسیح پرست
شست الماسگون گرفته به دست.رگ زدن باید برای دفع خون
رگ زنی آمد بدانجا ذوفنون.پس طبیب آمد به دارو کردنش
گفت چاره نیست هیچ از رگ زنش.درشتی و نرمی بهم در به است
چو رگ زن که جراح و مرهم نه است.

کسی که پیشه اش رگ زدن است، کسی که دیگری را رگ می زند و از بدن او خون کم می کند، فصاد، رگ شناس: درشتی و نرمی به هم در بِه است / چو رگ زن که جراح و مرهم نه است (سعدی۱: ۴۵ ).