شب مانده

( صفت ) طعامی که بر آن گذشته و برای روز بعد مانده باشد شبینه .
شبینه و بیات و هر طعام و شرابی که بر آن شب گذشته باشد و از روز و یا شب . باقی شب .

شب مانده. [ ش َ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) شبینه و بیات و هر طعام و شرابی که بر آن شب گذشته باشد و از روز و یا شب پیش مانده باشد. ( از ناظم الاطباء ). بازمانده از شب. باقی از شب. که از شب هنگام بجای ماند. که شب بر او بگذرد، و بدین سبب کهنه شود یا تباه شدن آغازد :
میشود بدنام عالم هر که میماند به هند
نیست قدری در نظرها نعمت شب مانده را.

ویژگی غذایی که شب برآن گذشته و برای روز بعد مانده باشد.