سازمان تربیت بدنی

سازمان تربیت بدنی سازمانی دولتی در ایران بود که توسط دولت جمهوری اسلامی ایران نظارت و هدایت می شد. این سازمان یکی از معاونت های ریاست جمهوری و رئیس آن یکی از معاونین رئیس جمهور ایران به شمار آمده و به طور مستقیم توسط رئیس جمهور برگزیده می شد.
در سال های دهه ۱۳۰۰ «انجمن ملی تربیت بدنی» در ایران پس از تصویب قانون ورزش اجباری در مدارس تشکیل شد.
در سال ۱۳۲۰ تربیت بدنی به دو بخش متمایز تفکیک شد: تربیت بدنی آموزشگاه ها به وزارت فرهنگ وقت و ورزش دستجات آزاد و پیشاهنگی به انجمن ملی تربیت بدنی واگذار شد.
در سال های بعد امور ورزش در ایران در سه بخش مجزا یعنی سازمان تربیت بدنی و تفریحات سالم، کمیته ملی المپیک و شورای ورزش بانوان متمرکز شد.
در سال ۱۳۵۰ سازمان تربیت بدنی و تفریحات سالم یکی از معاونت های نخست وزیری شد و در هر استان کشور اداره کل تربیت بدنی تشکیل شد.
در سال ۱۳۵۳ هفتمین دوره بازی های آسیایی در تهران برگزار شد و با گشایش مجموعه ورزشی آزادی به تدریج مدارس و دانشکده های تربیت بدنی شکل گرفتند.
در تاریخ ۸ دیماه ۱۳۸۹ نمایندگان مجلس شورای اسلامی با ادغام سازمان تربیت بدنی و سازمان ملی جوانان و تشکیل وزارت ورزش و جوانان موافقت کردند.
این سازمان در سال ۱۳۸۹ منحل گردید و وظایف آن به وزارت ورزش و جوانان واگذار شد.