مترادف روا : جایز، حق، حلال، سزاوار، شایست، شایسته، مباح، مجاز، مشروع، معقول
متضاد روا : ناروا
برابر پارسی : رواگ
روا
مترادف روا : جایز، حق، حلال، سزاوار، شایست، شایسته، مباح، مجاز، مشروع، معقول
متضاد روا : ناروا
برابر پارسی : رواگ
فارسی به انگلیسی
فارسی به عربی
جائز , قانونی , مقبول
فرهنگ اسم ها
اسم: روا (دختر) (فارسی) (تلفظ: ravā) (فارسی: رَوا) (انگلیسی: rava)
معنی: جایز، لایق، سزاوار، شایسته، [اگر به کسر «ر» ( رِوا ) خوانده شود به معنی بارداری، برومندی، فراوانی و بسیاری می باشد، این کلمه در عربی نیز با واژه ی «روا»/rovā/ به معنی چهره ی زیبا، زیبایی و جمال هم نویسه است]
معنی: جایز، لایق، سزاوار، شایسته، [اگر به کسر «ر» ( رِوا ) خوانده شود به معنی بارداری، برومندی، فراوانی و بسیاری می باشد، این کلمه در عربی نیز با واژه ی «روا»/rovā/ به معنی چهره ی زیبا، زیبایی و جمال هم نویسه است]
(تلفظ: ravā) جایز ، لایق ، سزاوار ، شایسته ؛ ]اگر به کسر ' ر' (رِوا) خوانده شود به معنی بارداری ، برومندی، فراوانی و بسیاری می‌باشد ؛ این کلمه در عربی نیز با واژه‌ی ' رُوا '/rovā/ به معنی چهره‌ی زیبا ، زیبایی و جمال هم نویسه است[.
مترادف و متضاد
جایز، حق، حلال، سزاوار، شایست، شایسته، مباح، مجاز، مشروع، معقول ≠ ناروا
مستقل، مجاز، روا، اختیاری، عاری، ازاد، حق انتخاب، رایگان، مجانی، رها، مختار، مبرا، غیر مقید، سرخود، میدانی
قابل قبول، پذیرفتنی، مجاز، روا، قابل تصدیق
قابل قبول، مجاز، روا، جایز
مقبول، روا
مجاز، روا
مجاز، روا، رخصت دادنی
مجاز، روا، اسان گیر
مجاز، روا، قانونی، مشروع، حلال، داتایی، بربستی
مجاز، روا، حراجی، قانونی، مشروع، حلال
فرهنگ فارسی
جایز و شایسته، روان، جاری، جایز، شایسته
۱ - ( اسم ) حسن منظر زیبا رویی جمال . ۲ - ( اسم ) دیدار نیکو . ۳ - چهره صورت . ۴ - آبرو .
بارداری برومندی فراوانی بسیاری
۱ - ( اسم ) حسن منظر زیبا رویی جمال . ۲ - ( اسم ) دیدار نیکو . ۳ - چهره صورت . ۴ - آبرو .
بارداری برومندی فراوانی بسیاری
فرهنگ معین
(رَ ) [ په . ] (ص . ) ۱ - جایز. ۲ - حلال . ۳ - سزاوار.
لغت نامه دهخدا
روا. [ رَ ] ( نف ) جایز. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ) ( انجمن آرا ) ( ناظم الاطباء ) ( فرهنگ نظام ). سزاوار. ( ناظم الاطباء ) :
به باز کریزی بمانم همی
اگر کبک بگریزد از من رواست.
نان سمد خواهی گرده کلان.
چون سگ سزاست جایگهت شله.
که دستور تو بر خرد پادشاست.
بی آزار نزدیک او آرمت.
نشستن مگر بر در پاشا.
روزی که قضا باشد و روزی که قضا نیست.
غلط روا نبود بر خدای ما سبحان.
روا بد گر زمانی ناز کردم.
نه جایی تهی گفتن از وی رواست
نه دیدار کردن توان کو کجاست.
که فرزند دارد چنین نیکبخت.
اگر دست یزدانش گویم رواست.
این تن کاهل بی حاصل مردافکن.
از مادر اگر هرگز نایند روااند.
بسته اکنون به بند و زندانم
تو چه گویی چنین روا باشد.
به باز کریزی بمانم همی
اگر کبک بگریزد از من رواست.
رودکی.
نان کشکینت روا نیست نیزنان سمد خواهی گرده کلان.
رودکی.
چون خر رواست پایگهت آخرچون سگ سزاست جایگهت شله.
خفاف.
اگر باز خواهی ز قیصر رواست که دستور تو بر خرد پادشاست.
فردوسی.
روا باشد اکنون که بردارمت بی آزار نزدیک او آرمت.
فردوسی.
نبودی بهر پادشاهی روانشستن مگر بر در پاشا.
فردوسی.
از مرگ حذر کردن دو روز روا نیست روزی که قضا باشد و روزی که قضا نیست.
بندار رازی ( از کلیله و دمنه ).
خدای هرچه کسی را دهد غلط ندهدغلط روا نبود بر خدای ما سبحان.
عنصری.
چو شش ماه از جدایی درد خوردم روا بد گر زمانی ناز کردم.
( ویس و رامین ).
بازنمایم که صفت مرد خردمند عادل چیست تا روا باشد که ویرا فاضل گویند. ( تاریخ بیهقی ). روا نیست که پادشاه این خطراختیار کند. ( تاریخ بیهقی ). خواجه احمد گفت روا باشد بهتر از آن داشته آید که بروزگار خوارزمشاه. ( تاریخ بیهقی ). هر مرد که... این سه قوت را بتمامی بجای آرد... آن مرد را فاضل و کامل... خواندن رواست. ( تاریخ بیهقی ).نه جایی تهی گفتن از وی رواست
نه دیدار کردن توان کو کجاست.
اسدی.
روا باشد این شاه را ماه تخت که فرزند دارد چنین نیکبخت.
اسدی.
بدو زنده گشته ست مردان خاک اگر دست یزدانش گویم رواست.
ناصرخسرو.
لیکن این نیست روا کز تو همی خواهداین تن کاهل بی حاصل مردافکن.
ناصرخسرو.
اینها که همه دشمن اولاد رسولنداز مادر اگر هرگز نایند روااند.
ناصرخسرو.
ملک الموت گفت روا باشد. پس هر دو برخاستند به صحرا شدند. ( قصص الانبیاء ص 31 ). و گفتند مادر فرزندان تست روا باشد که سگ باشد. ( قصص الانبیاء ص 122 ). روا باشد که از پس شیر و اژدها فراشوید و از پس زنان مشوید. ( کیمیای سعادت ).بسته اکنون به بند و زندانم
تو چه گویی چنین روا باشد.
مسعودسعد.
روا. [ رَ ] (نف ) جایز. (برهان قاطع) (آنندراج ) (انجمن آرا) (ناظم الاطباء) (فرهنگ نظام ). سزاوار. (ناظم الاطباء) :
به باز کریزی بمانم همی
اگر کبک بگریزد از من رواست .
نان کشکینت روا نیست نیز
نان سمد خواهی گرده ٔ کلان .
چون خر رواست پایگهت آخر
چون سگ سزاست جایگهت شله .
اگر باز خواهی ز قیصر رواست
که دستور تو بر خرد پادشاست .
روا باشد اکنون که بردارمت
بی آزار نزدیک او آرمت .
نبودی بهر پادشاهی روا
نشستن مگر بر در پاشا.
از مرگ حذر کردن دو روز روا نیست
روزی که قضا باشد و روزی که قضا نیست .
خدای هرچه کسی را دهد غلط ندهد
غلط روا نبود بر خدای ما سبحان .
چو شش ماه از جدایی درد خوردم
روا بد گر زمانی ناز کردم .
بازنمایم که صفت مرد خردمند عادل چیست تا روا باشد که ویرا فاضل گویند. (تاریخ بیهقی ). روا نیست که پادشاه این خطراختیار کند. (تاریخ بیهقی ). خواجه احمد گفت روا باشد بهتر از آن داشته آید که بروزگار خوارزمشاه . (تاریخ بیهقی ). هر مرد که ... این سه قوت را بتمامی بجای آرد... آن مرد را فاضل و کامل ... خواندن رواست . (تاریخ بیهقی ).
نه جایی تهی گفتن از وی رواست
نه دیدار کردن توان کو کجاست .
روا باشد این شاه را ماه تخت
که فرزند دارد چنین نیکبخت .
بدو زنده گشته ست مردان خاک
اگر دست یزدانش گویم رواست .
لیکن این نیست روا کز تو همی خواهد
این تن کاهل بی حاصل مردافکن .
اینها که همه دشمن اولاد رسولند
از مادر اگر هرگز نایند روااند.
ملک الموت گفت روا باشد. پس هر دو برخاستند به صحرا شدند. (قصص الانبیاء ص 31). و گفتند مادر فرزندان تست روا باشد که سگ باشد. (قصص الانبیاء ص 122). روا باشد که از پس شیر و اژدها فراشوید و از پس زنان مشوید. (کیمیای سعادت ).
بسته اکنون به بند و زندانم
تو چه گویی چنین روا باشد.
ملوک را بجز دو نگینه روا نبود داشتن ، یکی یاقوت و دیگر پیروزه . (نوروزنامه ).
برای ملک روا باشد ار جهاد کنی
برای گل سزد ار زحمت زکام کشند.
عقل را بنده ٔ شهوت مکن ایرا نه رواست
که ملک هیمه کش مطبخ سلطان گردد.
پس سلیمان گفت ای هدهد رواست
کز تو در اول قدح این درد خاست .
نصیحت از دشمنان پذیرفتن خطاست ولیکن شنیدن رواست . (گلستان ). زاهد... روی برتافت . یکی از وزیران گفت پاس گفتار ملک روا باشد که چند روزی به شهر اندرآیی . (گلستان ).
نه در هر سخن بحث کردن رواست
خطا بر بزرگان گرفتن خطاست .
هرچه رود بر سرم گر تو پسندی رواست
بنده چه دعوی کند حکم خداوند راست .
روا باشد اناالحق از درختی
چرا نبود روا از نیکبختی .
بر ضعیفان روا نباشد زور
چه ملخ باشد آن ضعیف چه مور.
ملامت به گاه سلامت رواست
سلامت چو گم شد ملامت خطاست .
ور حسد می برد از رای تو خورشید رواست
بی هنر آنکه در آفاق کسش نیست حسود.
جفا کن تاتوانی کرد زیراک
وفا در مذهب خوبان روا نیست .
- ناروا ؛ چیزی که جایز نباشد. (ناظم الاطباء). غیرجایز. ناسزاوار.
|| حلال . (ناظم الاطباء). مباح . (آنندراج ) (انجمن آرا) (ناظم الاطباء) (فرهنگ نظام ). مشروع . (ناظم الاطباء) :
با دل پاک مرا جامه ٔ ناپاک رواست
بد مر آنرا که دل و جامه پلید است و پلشت .
باده خوردن ز همه خلق مر او راست روا
کس مبادا که بدو گوید تو باده مخور.
لیکن ز نزد تو بضرورت همی روم
در شرع کارهای ضرورت بود روا.
و گفت شوهران ما به سفر میروند... روا باشد که زنان با یکدیگر بخوابند و خویشتن را با یکدیگر بمالند. (قصص الانبیاء چ 1320 ص 187). زنان را از آن عمل منع کرد که این روا نباشد. (قصص الانبیاء چ 1320 ص 187). و قاضی فتوی داد که خون یکی از آحاد رعیت ریختن سلامت نفس پادشاه را روا باشد. (گلستان ).
- ناروا ؛ غیرمشروع . خلاف شرع . (ناظم الاطباء). نامشروع .
|| رائج . (ازآنندراج ). رواج . (برهان قاطع). پررونق :
ز پاکیزگی شهر و از ایمنی راه
روا گشت بازار بازارگانی .
ضعف و کساد بیش نترساندم کز او
بازوی من قوی شد و بازار من روا.
هجر تو مانندوصل هست روا بهر آنک
بر سر بازار تیز کور بود مشتری .
آری شبه آرد بها گهر را
عزت ، درم ناروا روا را.
- ناروا ؛ چیزی که رایج نباشد. (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). ناروان . (آنندراج ). غیررایج . بی رونق :
آری شبه آرد بها گهر را
عزت ، درم ناروا روا را.
- سیم ناروا ؛ مغشوش و قلب و نارایج . (آنندراج ).
|| جاری . (برهان قاطع) (ناظم الاطباء). روان . (فرهنگ جهانگیری ) (برهان قاطع) (ناظم الاطباء). مخفف روان است بمعنی جاری . (فرهنگ نظام ) :
محویم به نور شمس تبریز
او محو ازل نه او نه ماییم
امروز زمانه درخور ماست
هر وجه که رانیم رواییم .
|| بمجاز، نافذ. روان . مطاع :
به مه گفت من آن کنم کت هواست
بهر روی فرمان و رایت رواست .
مبرگفت غم کآن کنم کت هواست
بهر روی فرمان و رایت رواست .
وزیرش چهل ، هر یکی را جدا
سپاهی و ملکی و امری روا.
خاک بر سر کند شهی که ورا
نبود در زمانه حکم روا.
باد بر ملک بنی آدم فرمانش روا
که همی کار بفرمان شیاطین نکند.
بهرچه گویی قول تو در زمانه روان
بهرچه خواهی حکم تو بر زمانه روا.
- فرمانروا ؛ آنکه حکم وی نافذ و مطاع باشد. رجوع به فرمانروا شود.
|| مؤثر. کارگر : فریب بر زنان زودتر روا گردد و مردان را نیز بر زنان توان فریفتن . (ترجمه ٔ تاریخ طبری ).
هرگز نکند بر تو اثر چاره ٔ دشمن
هرگز نشود بر تو روا حیله ٔ محتال .
|| بمعنی حصول کار است همچون کام روا. (برهان قاطع). برآمده . (آنندراج ) (فرهنگ نظام ). برآورده . مَقْضی ّ. صاحب آنندراج آرد: و این معنی مستعمل نمیشود مگر به ترکیب چون حاجت روا و کام روا، کسی که حاجت و کام او در جمیع ازمنه و احوال برمی آمده باشد - انتهی . ولی این قول صاحب آنندراج بر اساسی نیست و چنانکه از شواهد منقول در ذیل استنباط میشود در غیر موارد ترکیب ، با افعالی نظیر شدن و گشتن و بودن نیز بکار میرود :
از آن کار چون کام او شد روا
پس آن بار بستد ز ترکان نوا.
از او شود همه امیدهای خلق روا
بدو شود همه دشوارهای دهر آسان .
بدو گفت دایه که کامت رواست
اگر میهمان ترا این هواست .
دل آنجا گراید که کامش رواست
خوش آنجاست گیتی که دل را هواست .
صدبندگی شاه ببایست کردنم
از بهر یک امید که از وی روا شدم .
به خامه ٔ تو شود حجت فتوح روان
به نامه ٔ تو شود حاجت ملوک روا.
هرکه حاجت به اهل بردارد
زود بیند مراد خویش روا.
خوش بخندید و مرا گفت بدین زر نشود
نه ترا کام روا و نه مرا توخته وام .
- رواکام ؛ کام روا. برآورده کام . مرادبرآمده :
بدین سر در جهان باشی نکونام
بدان سر جاودان باشی رواکام .
- کام روا ؛ رواکام . رجوع به ترکیب اخیر و کامروا شود :
ترک من بر دل من کامروا گشت و رواست
از همه ترکان چون ترک من امروز کجاست .
|| برآرنده و مستعمل نمیشود مگر به ترکیب چون حاجت روا و کام روا، یعنی کسی که حاجت مردم را برآورده باشد. (از آنندراج ). || لایق . شایسته . موافق . مناسب . (ناظم الاطباء) :
چو ما صد هزاران فدای تو باد
خرد ز آفرینش روای تو باد.
|| خوشنما. خوش آیند. پذیره . مقبول . مطبوع . موافق میل . (ناظم الاطباء). رجوع به روا آمدن شود.
به باز کریزی بمانم همی
اگر کبک بگریزد از من رواست .
رودکی .
نان کشکینت روا نیست نیز
نان سمد خواهی گرده ٔ کلان .
رودکی .
چون خر رواست پایگهت آخر
چون سگ سزاست جایگهت شله .
خفاف .
اگر باز خواهی ز قیصر رواست
که دستور تو بر خرد پادشاست .
فردوسی .
روا باشد اکنون که بردارمت
بی آزار نزدیک او آرمت .
فردوسی .
نبودی بهر پادشاهی روا
نشستن مگر بر در پاشا.
فردوسی .
از مرگ حذر کردن دو روز روا نیست
روزی که قضا باشد و روزی که قضا نیست .
بندار رازی (از کلیله و دمنه ).
خدای هرچه کسی را دهد غلط ندهد
غلط روا نبود بر خدای ما سبحان .
عنصری .
چو شش ماه از جدایی درد خوردم
روا بد گر زمانی ناز کردم .
(ویس و رامین ).
بازنمایم که صفت مرد خردمند عادل چیست تا روا باشد که ویرا فاضل گویند. (تاریخ بیهقی ). روا نیست که پادشاه این خطراختیار کند. (تاریخ بیهقی ). خواجه احمد گفت روا باشد بهتر از آن داشته آید که بروزگار خوارزمشاه . (تاریخ بیهقی ). هر مرد که ... این سه قوت را بتمامی بجای آرد... آن مرد را فاضل و کامل ... خواندن رواست . (تاریخ بیهقی ).
نه جایی تهی گفتن از وی رواست
نه دیدار کردن توان کو کجاست .
اسدی .
روا باشد این شاه را ماه تخت
که فرزند دارد چنین نیکبخت .
اسدی .
بدو زنده گشته ست مردان خاک
اگر دست یزدانش گویم رواست .
ناصرخسرو.
لیکن این نیست روا کز تو همی خواهد
این تن کاهل بی حاصل مردافکن .
ناصرخسرو.
اینها که همه دشمن اولاد رسولند
از مادر اگر هرگز نایند روااند.
ناصرخسرو.
ملک الموت گفت روا باشد. پس هر دو برخاستند به صحرا شدند. (قصص الانبیاء ص 31). و گفتند مادر فرزندان تست روا باشد که سگ باشد. (قصص الانبیاء ص 122). روا باشد که از پس شیر و اژدها فراشوید و از پس زنان مشوید. (کیمیای سعادت ).
بسته اکنون به بند و زندانم
تو چه گویی چنین روا باشد.
مسعودسعد.
ملوک را بجز دو نگینه روا نبود داشتن ، یکی یاقوت و دیگر پیروزه . (نوروزنامه ).
برای ملک روا باشد ار جهاد کنی
برای گل سزد ار زحمت زکام کشند.
ابورجاء غزنوی .
عقل را بنده ٔ شهوت مکن ایرا نه رواست
که ملک هیمه کش مطبخ سلطان گردد.
کمال الدین اسماعیل .
پس سلیمان گفت ای هدهد رواست
کز تو در اول قدح این درد خاست .
مولوی .
نصیحت از دشمنان پذیرفتن خطاست ولیکن شنیدن رواست . (گلستان ). زاهد... روی برتافت . یکی از وزیران گفت پاس گفتار ملک روا باشد که چند روزی به شهر اندرآیی . (گلستان ).
نه در هر سخن بحث کردن رواست
خطا بر بزرگان گرفتن خطاست .
(گلستان ).
هرچه رود بر سرم گر تو پسندی رواست
بنده چه دعوی کند حکم خداوند راست .
سعدی (گلستان ).
روا باشد اناالحق از درختی
چرا نبود روا از نیکبختی .
شبستری (از آنندراج ).
بر ضعیفان روا نباشد زور
چه ملخ باشد آن ضعیف چه مور.
اوحدی .
ملامت به گاه سلامت رواست
سلامت چو گم شد ملامت خطاست .
امیرخسرو.
ور حسد می برد از رای تو خورشید رواست
بی هنر آنکه در آفاق کسش نیست حسود.
ابن یمین .
جفا کن تاتوانی کرد زیراک
وفا در مذهب خوبان روا نیست .
؟
- ناروا ؛ چیزی که جایز نباشد. (ناظم الاطباء). غیرجایز. ناسزاوار.
|| حلال . (ناظم الاطباء). مباح . (آنندراج ) (انجمن آرا) (ناظم الاطباء) (فرهنگ نظام ). مشروع . (ناظم الاطباء) :
با دل پاک مرا جامه ٔ ناپاک رواست
بد مر آنرا که دل و جامه پلید است و پلشت .
کسائی .
باده خوردن ز همه خلق مر او راست روا
کس مبادا که بدو گوید تو باده مخور.
فرخی .
لیکن ز نزد تو بضرورت همی روم
در شرع کارهای ضرورت بود روا.
معزی .
و گفت شوهران ما به سفر میروند... روا باشد که زنان با یکدیگر بخوابند و خویشتن را با یکدیگر بمالند. (قصص الانبیاء چ 1320 ص 187). زنان را از آن عمل منع کرد که این روا نباشد. (قصص الانبیاء چ 1320 ص 187). و قاضی فتوی داد که خون یکی از آحاد رعیت ریختن سلامت نفس پادشاه را روا باشد. (گلستان ).
- ناروا ؛ غیرمشروع . خلاف شرع . (ناظم الاطباء). نامشروع .
|| رائج . (ازآنندراج ). رواج . (برهان قاطع). پررونق :
ز پاکیزگی شهر و از ایمنی راه
روا گشت بازار بازارگانی .
فرخی .
ضعف و کساد بیش نترساندم کز او
بازوی من قوی شد و بازار من روا.
مسعودسعد.
هجر تو مانندوصل هست روا بهر آنک
بر سر بازار تیز کور بود مشتری .
سنایی .
آری شبه آرد بها گهر را
عزت ، درم ناروا روا را.
سوزنی .
- ناروا ؛ چیزی که رایج نباشد. (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). ناروان . (آنندراج ). غیررایج . بی رونق :
آری شبه آرد بها گهر را
عزت ، درم ناروا روا را.
سوزنی .
- سیم ناروا ؛ مغشوش و قلب و نارایج . (آنندراج ).
|| جاری . (برهان قاطع) (ناظم الاطباء). روان . (فرهنگ جهانگیری ) (برهان قاطع) (ناظم الاطباء). مخفف روان است بمعنی جاری . (فرهنگ نظام ) :
محویم به نور شمس تبریز
او محو ازل نه او نه ماییم
امروز زمانه درخور ماست
هر وجه که رانیم رواییم .
مولوی (از فرهنگ جهانگیری ).
|| بمجاز، نافذ. روان . مطاع :
به مه گفت من آن کنم کت هواست
بهر روی فرمان و رایت رواست .
فردوسی .
مبرگفت غم کآن کنم کت هواست
بهر روی فرمان و رایت رواست .
(گرشاسب نامه ص 30).
وزیرش چهل ، هر یکی را جدا
سپاهی و ملکی و امری روا.
شمسی (یوسف و زلیخا).
خاک بر سر کند شهی که ورا
نبود در زمانه حکم روا.
سنائی .
باد بر ملک بنی آدم فرمانش روا
که همی کار بفرمان شیاطین نکند.
سوزنی .
بهرچه گویی قول تو در زمانه روان
بهرچه خواهی حکم تو بر زمانه روا.
انوری .
- فرمانروا ؛ آنکه حکم وی نافذ و مطاع باشد. رجوع به فرمانروا شود.
|| مؤثر. کارگر : فریب بر زنان زودتر روا گردد و مردان را نیز بر زنان توان فریفتن . (ترجمه ٔ تاریخ طبری ).
هرگز نکند بر تو اثر چاره ٔ دشمن
هرگز نشود بر تو روا حیله ٔ محتال .
معزی .
|| بمعنی حصول کار است همچون کام روا. (برهان قاطع). برآمده . (آنندراج ) (فرهنگ نظام ). برآورده . مَقْضی ّ. صاحب آنندراج آرد: و این معنی مستعمل نمیشود مگر به ترکیب چون حاجت روا و کام روا، کسی که حاجت و کام او در جمیع ازمنه و احوال برمی آمده باشد - انتهی . ولی این قول صاحب آنندراج بر اساسی نیست و چنانکه از شواهد منقول در ذیل استنباط میشود در غیر موارد ترکیب ، با افعالی نظیر شدن و گشتن و بودن نیز بکار میرود :
از آن کار چون کام او شد روا
پس آن بار بستد ز ترکان نوا.
فردوسی .
از او شود همه امیدهای خلق روا
بدو شود همه دشوارهای دهر آسان .
فرخی .
بدو گفت دایه که کامت رواست
اگر میهمان ترا این هواست .
اسدی .
دل آنجا گراید که کامش رواست
خوش آنجاست گیتی که دل را هواست .
اسدی .
صدبندگی شاه ببایست کردنم
از بهر یک امید که از وی روا شدم .
ناصرخسرو.
به خامه ٔ تو شود حجت فتوح روان
به نامه ٔ تو شود حاجت ملوک روا.
معزی .
هرکه حاجت به اهل بردارد
زود بیند مراد خویش روا.
ادیب صابر.
خوش بخندید و مرا گفت بدین زر نشود
نه ترا کام روا و نه مرا توخته وام .
سوزنی .
- رواکام ؛ کام روا. برآورده کام . مرادبرآمده :
بدین سر در جهان باشی نکونام
بدان سر جاودان باشی رواکام .
(ویس و رامین ).
- کام روا ؛ رواکام . رجوع به ترکیب اخیر و کامروا شود :
ترک من بر دل من کامروا گشت و رواست
از همه ترکان چون ترک من امروز کجاست .
فرخی .
|| برآرنده و مستعمل نمیشود مگر به ترکیب چون حاجت روا و کام روا، یعنی کسی که حاجت مردم را برآورده باشد. (از آنندراج ). || لایق . شایسته . موافق . مناسب . (ناظم الاطباء) :
چو ما صد هزاران فدای تو باد
خرد ز آفرینش روای تو باد.
فردوسی .
|| خوشنما. خوش آیند. پذیره . مقبول . مطبوع . موافق میل . (ناظم الاطباء). رجوع به روا آمدن شود.
روا. [ رِ ] (اِ) بارداری . برومندی . || فراوانی . بسیاری . (از اشتینگاس ) (ناظم الاطباء).
فرهنگ عمید
۱. جایز.
۲. شایسته، سزاوار: نه در هر سخن بحث کردن رواست / خطا بر بزرگان گرفتن خطاست (سعدی: ۱۴۵ ).
۳. (فقه ) آنچه شرع عمل به آن را جایز دانسته، مباح، حلال.
۴. [قدیمی] پررونق، رایج: ضعف و کساد بیش نترساندم کزاو / بازوی من قوی شد و بازار من روا (مسعودسعد: ۳۲ ).
۵. [قدیمی] رونده.
۶. [قدیمی] برآورده، به دست آورده شده.
* روا بودن: (مصدر لازم )
۱. جایز بودن.
۲. سزاوار بودن.
۳. [قدیمی] حلال بودن.
* روا داشتن: (مصدر متعدی )
۱. جایز دانستن.
۲. [قدیمی] حلال داشتن.
* روا دانستن: (مصدر متعدی )
۱. جایز شمردن.
۲. [قدیمی] حلال دانستن.
* روا شدن: (مصدر لازم )
۱. جایز شدن.
۲. برآمدن حاجت.
۳. [قدیمی] رواج یافتن.
۴. [قدیمی] حلال شدن.
ریسمانی که با آن بار را بر پشت ستور می بستند.
۱. حسن منظر، صورت زیبا.
۲. زیبایی، جلوه، جمال.
۲. شایسته، سزاوار: نه در هر سخن بحث کردن رواست / خطا بر بزرگان گرفتن خطاست (سعدی: ۱۴۵ ).
۳. (فقه ) آنچه شرع عمل به آن را جایز دانسته، مباح، حلال.
۴. [قدیمی] پررونق، رایج: ضعف و کساد بیش نترساندم کزاو / بازوی من قوی شد و بازار من روا (مسعودسعد: ۳۲ ).
۵. [قدیمی] رونده.
۶. [قدیمی] برآورده، به دست آورده شده.
* روا بودن: (مصدر لازم )
۱. جایز بودن.
۲. سزاوار بودن.
۳. [قدیمی] حلال بودن.
* روا داشتن: (مصدر متعدی )
۱. جایز دانستن.
۲. [قدیمی] حلال داشتن.
* روا دانستن: (مصدر متعدی )
۱. جایز شمردن.
۲. [قدیمی] حلال دانستن.
* روا شدن: (مصدر لازم )
۱. جایز شدن.
۲. برآمدن حاجت.
۳. [قدیمی] رواج یافتن.
۴. [قدیمی] حلال شدن.
ریسمانی که با آن بار را بر پشت ستور می بستند.
۱. حسن منظر، صورت زیبا.
۲. زیبایی، جلوه، جمال.
۱. جایز.
۲. شایسته؛ سزاوار: ◻︎ نه در هر سخن بحث کردن رواست / خطا بر بزرگان گرفتن خطاست (سعدی: ۱۴۵).
۳. (فقه) آنچه شرع عمل به آنرا جایز دانسته؛ مباح؛ حلال.
۴. [قدیمی] پررونق؛ رایج: ◻︎ ضعف و کساد بیش نترساندم کزاو / بازوی من قوی شد و بازار من روا (مسعودسعد: ۳۲).
۵. [قدیمی] رونده.
۶. [قدیمی] برآورده؛ به‌دست‌آورده‌شده.
⟨ روا بودن: (مصدر لازم)
۱. جایز بودن.
۲. سزاوار بودن.
۳. [قدیمی] حلال بودن.
⟨ روا داشتن: (مصدر متعدی)
۱. جایز دانستن.
۲. [قدیمی] حلال داشتن.
⟨ روا دانستن: (مصدر متعدی)
۱. جایز شمردن.
۲. [قدیمی] حلال دانستن.
⟨ روا شدن: (مصدر لازم)
۱. جایز شدن.
۲. برآمدن حاجت.
۳. [قدیمی] رواج یافتن.
۴. [قدیمی] حلال شدن.
ریسمانی که با آن بار را بر پشت ستور می‌بستند.
۱. حسن‌منظر؛ صورت زیبا.
۲. زیبایی؛ جلوه؛ جمال.
دانشنامه عمومی
[رُوا] چهره، منظر
روآ. روآ خودروی سواری است که از محصولات شرکت ایران خودرو می باشد. این خورو بهینه سازی شده خودرو پژو آردی، محصول پیشین ایران خودرو است. ایران خودرو در سال ۱۳۸۵ تولید و عرضه برند بهبود یافته پژو آردی تحت عنوان ROA را با موتور OHV، قطعات بهینه شده و الگو برداری براساس موتورهای روز هم کلاس خود آغاز کرد.
تولید روآ در نیمه سال ۸۸ متوقف و به جای آن روآی سال باموتور پایه گاز سوز ohvg2 جایگزین گردید. پژو روا از همان روزهای نخست برای قشر متوسط جامعه در نظر گرفته شده بود ولی ترکیبی بودن ماشین از نصب موتور پیکان با کمی تغییر باعث بروز مشکلات زیادی از جمله لرزش اتاق. کیفیت پایین قطعات. عدم هماهنگی اتاق با موتور محور عقب. صداهای غیرعادی گیربکس و ضعف قدرت و کشش مناسب را برای خریدار به ارمغان می آورد. شایان ذکر است که پس از سال ۱۳۸۸ طرح پژو۴۰۵ معمولی به روا سال نیز اختصاص یافت که شامل دارا بودن رخ و چهره کامل پژو ۴۰۵ معمولی شد.
تولید روآ نیز اکنون در ایران خودرو متوقف شده است.
تولید روآ در نیمه سال ۸۸ متوقف و به جای آن روآی سال باموتور پایه گاز سوز ohvg2 جایگزین گردید. پژو روا از همان روزهای نخست برای قشر متوسط جامعه در نظر گرفته شده بود ولی ترکیبی بودن ماشین از نصب موتور پیکان با کمی تغییر باعث بروز مشکلات زیادی از جمله لرزش اتاق. کیفیت پایین قطعات. عدم هماهنگی اتاق با موتور محور عقب. صداهای غیرعادی گیربکس و ضعف قدرت و کشش مناسب را برای خریدار به ارمغان می آورد. شایان ذکر است که پس از سال ۱۳۸۸ طرح پژو۴۰۵ معمولی به روا سال نیز اختصاص یافت که شامل دارا بودن رخ و چهره کامل پژو ۴۰۵ معمولی شد.
تولید روآ نیز اکنون در ایران خودرو متوقف شده است.
wiki: روستا در لهستان است که در گمینا کوساکووو واقع شده است. روا ۹۰۵ نفر جمعیت دارد.
فهرست شهرهای لهستان
فهرست شهرهای لهستان
wiki: روا (لهستان)
فرهنگ فارسی ساره
رواگ
گویش مازنی
/revaa/ روباه
گویش بختیاری
روباه.
واژه نامه بختیاریکا
( رو آ ) ( تم ) ؛ رفت و آمد
( رَوا ) ( ● ) ؛ برو؛ پر سرعت؛ شتاب دار
( رَوا ) ( ● ) ؛ رونده؛ پر سفر
( رَوا ) ( ● ) ؛ برو؛ پر سرعت؛ شتاب دار
( رَوا ) ( ● ) ؛ رونده؛ پر سفر
جدول کلمات
جایز
پیشنهاد کاربران
شایسته و سزاوار
شهرکی است بر کرانه دریا و اندر وی صیادانند. ( حدودالعالم ص. 128 )
سزاوار
سزاوار ، درست ، صحیح ، پسندیده
طایفه روا*روباه * منجزی
به دلیل زیرکی سوران جنگی در جنگ به روباه شهرت یافتند
Roova
به دلیل زیرکی سوران جنگی در جنگ به روباه شهرت یافتند
Roova
روا : این کلمه در اصل به معنی رونده بوده است ( رو ) بن فعل رفتن و ( آ ) نیز پسوند فاعلی بوده است.
خنده در آن روا بود=در آن به راحتی میشد خندید
*بعضی اوقات به معنی راحت بودن معنی می شود
*بعضی اوقات به معنی راحت بودن معنی می شود
کلمات دیگر: