شرابخوار

[ویکی فقه] شراب خوار به کسی که شراب می خورد گفته می شود و در ابواب مختلف فقه مثل نکاح و غیره در مورد آن بحث شده است.
شراب خوار به کسی که نوشنده می و مسکرات است گفته می شود.
از احکام آن به مناسبت در بابهای صلات، نکاح و شهادات سخن گفته‏ اند.
احکام شراب خوار
نوشیدن شراب از گناهان کبیره و شراب خوار فاسق است. بنابر این، در امور مشروط به عدالت، همچون امامت جماعت و شهادت دادن، شراب خوار شایستگی ندارد.
نماز گزاردن در لباس کسی که از نجاست پرهیز نمی ‏کند، بویژه شراب خوار مکروه است. به قول معروف میان متأخران، در مستحق زکات- اعم از زکات مال و فطره- عدالت شرط نیست. بنابر این، پرداخت زکات به مرتکب گناه کبیره، حتی شراب خوار در صورتی که پرداخت آن کمک به گناه او نباشد، جایز است؛ لیکن برخی پرداخت زکات به شراب خوار را جایز ندانسته ‏اند؛ چنان که برخی دیگر نپرداختن زکات به کسی که آشکارا مرتکب کارهای ناشایست، بویژه شراب خواری می ‏شود، را مطابق احتیاط دانسته‏ اند. برخی احتیاط یاد شده را به شراب خوار اختصاص داده ‏اند.
تزویج دختر به مرد فاسق، بویژه شراب خوار مکروه است.