مترادف صبوری : بردباری، تحمل، شکیبایی
متضاد صبوری : ناصبوری
صبوری
مترادف صبوری : بردباری، تحمل، شکیبایی
متضاد صبوری : ناصبوری
فارسی به انگلیسی
مترادف و متضاد
بردباری، تحمل، شکیبایی ≠ ناصبوری
فرهنگ فارسی
رشتی ( میرزا ) باقرخان حکیم بن سید محمد متخلص به صبوری و ملقب به مدیر الاطبائ عالم و شاعر ( و. رشت ۱۲۶۵ -ف. ۱۳۱۳ ه.ق . ).از سادات جلیل و نجبای گیلان بود . وی مقدمات ادبی و عربی را در رشت فرا گرفت و بتهران رفت و بتحصیل حکمت و کلام و طب پرداخت و از آنجا بمصر و بیروت رفت و پس از چند سال بموطن خود بازگشت . قسمت عمده اشعار او غزلیاتی است که باقتفای سعدی وحافظ سروده .
شکیبای بردباری تحمل .
نام او محمد از شعرای ایران و از مردم تربت است
شکیبای بردباری تحمل .
نام او محمد از شعرای ایران و از مردم تربت است
لغت نامه دهخدا
صبوری.[ ص َ ] ( حامص ) در کار تعجیل نکردن. ( غیاث اللغات ). بردباری. تحمل. شکیبائی : که ایزد تعالی بندگان را که راست باشند و توکل بر وی کنند و دست بصبوری زنند ضایع ننماید. ( تاریخ بیهقی ). حجاج پرسید که این عجوزه چه میکند؟ گفتار و صبوری وی بازنمودند. گفت سبحان اﷲ العظیم... ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 189 ).
آسیای صبوریم که مرا
هم به برغول و هم بسرمه کنند.
پیراهن صبوری چون غنچه بردرد.
که نزدیکی بود انجام دوری.
بی خرد را ز شاه دوری به.
درساخته با چنین صبوری.
کز دوست کنی بصبر دوری.
صبوری را بسرپائی درآور.
بیاد خسروش خرسند کردند.
بکم گفتن صبوری پیشه کردند.
چون سنگدلان دل ننهادیم بدوری.
هرگز نشنیدم که کسی صبر ز جان کرد.
چرا صبور نباشم که جور یار کشم.
یا طاقت دوستی و دوری باشد.
ز عشق تا بصبوری هزار فرسنگ است.
گر تو شکیب داری طاقت نماند ما را.
باز می بینم دریا نه پدید است کرانش.
که بسیار دوری ضروری بود.
دل نهادم بصبوری که جز این چاره ندانم.
مرا دلی که صبوری ازو نمی آید.
آسیای صبوریم که مرا
هم به برغول و هم بسرمه کنند.
حکاک.
اطراف گلستان را چون نیک بنگردپیراهن صبوری چون غنچه بردرد.
منوچهری.
همی گفتم بجا آور صبوری که نزدیکی بود انجام دوری.
( ویس و رامین ).
باخرد را ز شه صبوری به بی خرد را ز شاه دوری به.
سنائی.
از خلق جهان گرفته دوری درساخته با چنین صبوری.
نظامی.
گیرم که نداری این صبوری کز دوست کنی بصبر دوری.
نظامی.
چو کار از دست شد دستی برآورصبوری را بسرپائی درآور.
نظامی.
دلش را در صبوری بند کردندبیاد خسروش خرسند کردند.
نظامی.
سخن بسیار بود اندیشه کردندبکم گفتن صبوری پیشه کردند.
نظامی.
ما بی تو بدل برنزدیم آب صبوری چون سنگدلان دل ننهادیم بدوری.
سعدی.
مشتاق ترا کی بود آرام و صبوری هرگز نشنیدم که کسی صبر ز جان کرد.
سعدی.
چو میتوان بصبوری کشید بار عدو چرا صبور نباشم که جور یار کشم.
سعدی.
مشنو که مرا از تو صبوری باشدیا طاقت دوستی و دوری باشد.
سعدی.
دلی که عاشق و صابر بودمگر سنگ است ز عشق تا بصبوری هزار فرسنگ است.
سعدی.
مشتاقی و صبوری از حد گذشت یاراگر تو شکیب داری طاقت نماند ما را.
سعدی.
گفتم از ورطه عشقت بصبوری بدر آیم باز می بینم دریا نه پدید است کرانش.
سعدی.
نه دوری دلیل صبوری بودکه بسیار دوری ضروری بود.
سعدی.
نه مرا خاطر غربت نه ترا خاطر قربت دل نهادم بصبوری که جز این چاره ندانم.
سعدی.
ترا سری است که با ما فرونمی آیدمرا دلی که صبوری ازو نمی آید.
سعدی.
قرار و خواب ز حافظ طمع چه می داری ؟صبوری . [ ص َ ] (اِخ ) (مولانا...) نام او محمد از شعرای ایران و از مردم تربت است . او راست :
بجانم آتش افتد چون روم من در چمن بی او
نماید هر گل آتشپاره ای در چشم من بی او.
بجانم آتش افتد چون روم من در چمن بی او
نماید هر گل آتشپاره ای در چشم من بی او.
(قاموس الاعلام ترکی ).
صبوری . [ ص َ ] (اِخ ) (مولانا...) وی از شعرای ایران است و در موسیقی مهارتی فراوان داشت و چند رساله در این باب تألیف کرده . ازوست :
یابند بوی مهر صبوری سگان او
جویند بعد مرگ اگر استخوان من .
یابند بوی مهر صبوری سگان او
جویند بعد مرگ اگر استخوان من .
(قاموس الاعلام ترکی ).
صبوری . [ ص َ ] (اِخ ) شاعری است . آذر بیگدلی گوید: وی فرزند قادربک است و بشغل زرگری مشغول بود سپس به جوهرفروشی رسید و او را طبع خوشی است . از اوست :
از رشک که سوزم ز که پنهان کنمت آه
در هیچ دلی نیست که جای تو نباشد
رحم است بنومیدی آنکس که بمحشر
در نامه ٔ او حرف وفای تو نباشد.
و او راست :
بقدر رنجش یکروزه ٔ تو هم ما را
شکیب هست ولی روزگار میگذرد.
و از اوست :
طرفه حالی است که عاشق شب هجران دارد
خواب ناکرده و صد خواب پریشان دارد.
در قاموس الاعلام ترکی گوید پدر وی زرگر و او جوهرفروش بود.
از رشک که سوزم ز که پنهان کنمت آه
در هیچ دلی نیست که جای تو نباشد
رحم است بنومیدی آنکس که بمحشر
در نامه ٔ او حرف وفای تو نباشد.
و او راست :
بقدر رنجش یکروزه ٔ تو هم ما را
شکیب هست ولی روزگار میگذرد.
و از اوست :
طرفه حالی است که عاشق شب هجران دارد
خواب ناکرده و صد خواب پریشان دارد.
(از آتشکده ص 31).
در قاموس الاعلام ترکی گوید پدر وی زرگر و او جوهرفروش بود.
صبوری . [ ص َ ] (اِخ ) نام وی محمدهاشم و از شعرای ایران و از مردم خونسار است . ازوست :
دیده ام گوهر بدامان ریخت از پهلوی دل
ابر دائم ریزش از بالا بدریا میکند.
دیده ام گوهر بدامان ریخت از پهلوی دل
ابر دائم ریزش از بالا بدریا میکند.
(قاموس الاعلام ترکی ).
صبوری . [ ص َ ] (اِخ ) وی از شعرای ایران و از مردم همدان است و بعهد اکبرشاه به هندوستان رفت . از اوست :
میانش دل مردمان می برد
دل مردمان از میان می برد.
میانش دل مردمان می برد
دل مردمان از میان می برد.
(قاموس الاعلام ترکی ).
صبوری . [ ص َ ] (اِخ )پدر ملک الشعراء بهار. رجوع به صبوری خراسانی شود.
صبوری .[ ص َ ] (حامص ) در کار تعجیل نکردن . (غیاث اللغات ). بردباری . تحمل . شکیبائی : که ایزد تعالی بندگان را که راست باشند و توکل بر وی کنند و دست بصبوری زنند ضایع ننماید. (تاریخ بیهقی ). حجاج پرسید که این عجوزه چه میکند؟ گفتار و صبوری وی بازنمودند. گفت سبحان اﷲ العظیم ... (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 189).
آسیای صبوریم که مرا
هم به برغول و هم بسرمه کنند.
اطراف گلستان را چون نیک بنگرد
پیراهن صبوری چون غنچه بردرد.
همی گفتم بجا آور صبوری
که نزدیکی بود انجام دوری .
باخرد را ز شه صبوری به
بی خرد را ز شاه دوری به .
از خلق جهان گرفته دوری
درساخته با چنین صبوری .
گیرم که نداری این صبوری
کز دوست کنی بصبر دوری .
چو کار از دست شد دستی برآور
صبوری را بسرپائی درآور.
دلش را در صبوری بند کردند
بیاد خسروش خرسند کردند.
سخن بسیار بود اندیشه کردند
بکم گفتن صبوری پیشه کردند.
ما بی تو بدل برنزدیم آب صبوری
چون سنگدلان دل ننهادیم بدوری .
مشتاق ترا کی بود آرام و صبوری
هرگز نشنیدم که کسی صبر ز جان کرد.
چو میتوان بصبوری کشید بار عدو
چرا صبور نباشم که جور یار کشم .
مشنو که مرا از تو صبوری باشد
یا طاقت دوستی و دوری باشد.
دلی که عاشق و صابر بودمگر سنگ است
ز عشق تا بصبوری هزار فرسنگ است .
مشتاقی و صبوری از حد گذشت یارا
گر تو شکیب داری طاقت نماند ما را.
گفتم از ورطه ٔ عشقت بصبوری بدر آیم
باز می بینم دریا نه پدید است کرانش .
نه دوری دلیل صبوری بود
که بسیار دوری ضروری بود.
نه مرا خاطر غربت نه ترا خاطر قربت
دل نهادم بصبوری که جز این چاره ندانم .
ترا سری است که با ما فرونمی آید
مرا دلی که صبوری ازو نمی آید.
قرار و خواب ز حافظ طمع چه می داری ؟
قرار چیست ، صبوری کدام و خواب کجا؟
آسیای صبوریم که مرا
هم به برغول و هم بسرمه کنند.
حکاک .
اطراف گلستان را چون نیک بنگرد
پیراهن صبوری چون غنچه بردرد.
منوچهری .
همی گفتم بجا آور صبوری
که نزدیکی بود انجام دوری .
(ویس و رامین ).
باخرد را ز شه صبوری به
بی خرد را ز شاه دوری به .
سنائی .
از خلق جهان گرفته دوری
درساخته با چنین صبوری .
نظامی .
گیرم که نداری این صبوری
کز دوست کنی بصبر دوری .
نظامی .
چو کار از دست شد دستی برآور
صبوری را بسرپائی درآور.
نظامی .
دلش را در صبوری بند کردند
بیاد خسروش خرسند کردند.
نظامی .
سخن بسیار بود اندیشه کردند
بکم گفتن صبوری پیشه کردند.
نظامی .
ما بی تو بدل برنزدیم آب صبوری
چون سنگدلان دل ننهادیم بدوری .
سعدی .
مشتاق ترا کی بود آرام و صبوری
هرگز نشنیدم که کسی صبر ز جان کرد.
سعدی .
چو میتوان بصبوری کشید بار عدو
چرا صبور نباشم که جور یار کشم .
سعدی .
مشنو که مرا از تو صبوری باشد
یا طاقت دوستی و دوری باشد.
سعدی .
دلی که عاشق و صابر بودمگر سنگ است
ز عشق تا بصبوری هزار فرسنگ است .
سعدی .
مشتاقی و صبوری از حد گذشت یارا
گر تو شکیب داری طاقت نماند ما را.
سعدی .
گفتم از ورطه ٔ عشقت بصبوری بدر آیم
باز می بینم دریا نه پدید است کرانش .
سعدی .
نه دوری دلیل صبوری بود
که بسیار دوری ضروری بود.
سعدی .
نه مرا خاطر غربت نه ترا خاطر قربت
دل نهادم بصبوری که جز این چاره ندانم .
سعدی .
ترا سری است که با ما فرونمی آید
مرا دلی که صبوری ازو نمی آید.
سعدی .
قرار و خواب ز حافظ طمع چه می داری ؟
قرار چیست ، صبوری کدام و خواب کجا؟
حافظ.
فرهنگ عمید
شکیبایی، بردباری.
دانشنامه عمومی
صبوری به معنای در کار تعجیل نکردن است و به عنوان لقب و تخلص شعری و نام خانوادگی به کار می رود. افراد شاخص با این نام از این قرارند:
ملک الشعرای صبوری پدر ملک الشعرای بهار
حکیم صبوری (۱۳۱۲–۱۲۶۵ قمری)، شاعر و پزشک ایرانی
لاله صبوری (زاده ۱۳۴۶)، بازیگر ایرانی سینما و تلویزیون
امیرجان صبوری خواننده افغان
منوچهر صبوری مترجم
ملک الشعرای صبوری پدر ملک الشعرای بهار
حکیم صبوری (۱۳۱۲–۱۲۶۵ قمری)، شاعر و پزشک ایرانی
لاله صبوری (زاده ۱۳۴۶)، بازیگر ایرانی سینما و تلویزیون
امیرجان صبوری خواننده افغان
منوچهر صبوری مترجم
wiki: صبوری
کلمات دیگر: