سالیان

نام محلی کنار راه قم به سلطان آباد میان دو راهه دلیجان و عنایت بیگ

سالیان. ( اِ ) دو کلمه سال و ماه بر خلاف قیاس به «یان » جمع بسته شوند. ( حاشیه برهان قاطع چ معین ). بمعنی سالهاست که جمع سال باشد. ( برهان ) ( آنندراج ). جمع سالی یعنی چیزی که سال از آن قرار گرفته باشد. ( شرفنامه منیری ). و آن وقت و زمانه است پس سالیان بمعنی ازمنه و اوقات باشد. ( غیاث ) :
بگذرد سالیان که برناید
روزی از مطبخش همی خنجیر.چو چندی برآمد همی سالیان
سر سرو بگذشت از آسمان.جهانداربرنا ز گیتی برفت
برو سالیان بر گذشته دو هفت.به آخر ترا رفتن آید بدان
اگر چند ایدر بوی سالیان.گذشته بر او سالیان دو هزار
گر ایدونکه برتر نیاید شمار.ز مردی آنچه تو کردی همی به اندک سال
بسالیان فراوان نکرد رستم زر.بود سالیان هفتصد هشتصد
که تا اوست محبوس درمنظری.سستی کنی و باده خوری سال و سالیان
شکرگزی و نوش مزی شاد و شادخوار.هر چیزی که خواهند بر یک اندر کنند هر چند سالیان برآید. ( تاریخ سیستان ).
تو سالیانها خفتی و آنکه برتو شمرد
دم شمردن تو یک نفس زدن نغنود.چه گویی که فرساید این چرخ گردون
چو بیحد و مر بشمرد سالیان را.قوت روزم غمی است سال آورد
که نخواهد بسالیان برخاست.از دانه دل ز کشت شادی
یک خوشه بسالیان نشانیم.چنان زی کز آن زیستن سالیان
ترا سود و کس را نباشد زیان.که به اندک تغیر حال از مخدوم قدیم برگردد و حقوق نعمت سالیانی درنوردد. ( گلستان ).
حق سالیانش فرامش مکن.|| سال واحد. ( برهان ) ( شرفنامه منیری ). مدت یکسال. یکسال. || همه روزه. ( برهان ).

---

سالیان. ( اِخ ) نام موضعی است در شروان در کنار آب ارس و بعضی گویند نام شهری است از ولایت شروان. ( برهان ). بندری است بمیان طرف مشرق و جنوب او متصل به دریای گیلان و دوجانب دیگر برود کرو و صحرای موغان وسعت زمین او طولاً بیست فرسخ و عرضاً ده فرسخ. سمت شمالی آن صحرا قصبه سالیان است ، که بندر بنام او معروف است و سالیان دو هزارباب خانه دارد و از بناهای ملوک شروان بوده. ( آنندراج ). نام بندری است در کنار دریای خزر.

= سال: چنان زی کزآن زیستن سالیان / تو را سود و کس را نباشد زیان (نظامی۵: ۷۸۰ ).