مترادف شلوغ : ازدحام، پرازدحام، پرجمعیت، پرسروصدا، پرهیاهو، هیاهو
متضاد شلوغ : ساکت
برابر پارسی : پرآمد و شد
شلوغ
مترادف شلوغ : ازدحام، پرازدحام، پرجمعیت، پرسروصدا، پرهیاهو، هیاهو
متضاد شلوغ : ساکت
برابر پارسی : پرآمد و شد
فارسی به انگلیسی
disorganazed, chaotic, cramped, cluttered, riotous, untidy
busy, crowded, bumper-to-bumper, boisterous, brassy, bustling, congested, full, fussy, noisy, overcrowded, packed
naughtiness, wantonness, pranking
busy, cramped, crowded
فارسی به عربی
اضطراب , غیر مرتب , ملخبط
مترادف و متضاد
غوغا، اشوب، جنجال، التهاب، شلوغ، همهمه، هندل، هنگامه، جنجال راه انداختن
فریاد، سر و صدا، صدا، شلوغ، بانگ، طنین، اختلال، قیل و قال، خش خش، پارازیت، امد و رفته، شایعه و تهمت
اشفتگی، هیاهو، سر و صدا، شلوغ، همهمه، غریو
شلوغ، شلوغ پلوغ
غلیان، شلوغ، قلیان
مخلوط، شلوغ، درهم و برهم، چیز درهم ریخته
شلوغ، کیپ، بهم متصل و پیوسته
بی نظم، پر سر و صدا، شلوغ، پر اشوب، پر همهمه، بهم ریخته
مشغول، شلوغ، دست بکار
بی ترتیب، شلوغ
کثیف، اشفته، شلوغ، بهم خورده، شلوغ کار
پر سر و صدا، شلوغ، پر صدا، پر اشوب، پر هیاهو، پرجنجال، پر همهمه
پر سر و صدا، شلوغ
ازدحام، پرازدحام، پرجمعیت، پرسروصدا، پرهیاهو، هیاهو ≠ ساکت
فرهنگ فارسی
ازدحام، انبوهی مردم، غوغا، جاروجنجال، هیاهو
( اسم ) ۱ - ازدحام انبوهی مردم . ۲ - سر و صدا غوغا . ۳ - ( صفت ) جنجالی پر هیاهو : آدم شلوغی است . ۴ - پر حرف .
( اسم ) ۱ - ازدحام انبوهی مردم . ۲ - سر و صدا غوغا . ۳ - ( صفت ) جنجالی پر هیاهو : آدم شلوغی است . ۴ - پر حرف .
آشفته، درهم‌برهم، بی‌نظم
پر ازدحام
دارای عادت به بازیگوشی و شیطنت
جملات نمونه
وضع شلوغ اداره‌ی ما
our office's chaotic conditions
خیابان شلوغ تهران
Tehran's crowded streets
شلوغ شدن
to become disordered or chaotic, to become crowded or bustling, to become congested
جمعه‌ها جاده‌ی شمال شلوغ می‌شود
the Shomal's road becomes congested on fridays
شلوغ کردن
to make noise, to disturb, to make crowded or congested, to overcrowd, to bang, to clatter, to clutter, to confuse, to crowd, to racket
فرهنگ معین
(شُ ) (اِ. ) (عا. ) ۱ - ازدحام . ۲ - سر و - صدا. ۳ - (ص . ) جنجالی . ۴ - پرحرف .
لغت نامه دهخدا
شلوغ. [ ش ُ ] ( ترکی ، ص ، اِ )جای انبوه از جمعیت. جای باجمعیت انبوه. اجتماع مردم. جایی که در آن جمعیت ازدحام کرده باشد: آب انبار شلوغ کوزه بسیار شکند. ( یادداشت مؤلف ). || ناامن شدن جایی و وضع غیر عادی گرفتن آن : وقتی ناصرالدین شاه را کشتند شهر شلوغ شد. ( فرهنگ لغات عامیانه ). || نامنظم. نامرتب. ( یادداشت مؤلف ). || جنجالی. پرهیاهو: آدم شلوغی است. ( فرهنگ فارسی معین ). ندرتاً به صورت صفت برای اشخاص هارت و پورتی و افراطی و بی بند و بار و بریز و بپاش و پر سر و صدا استعمال شود: فلان کس آدم شلوغی است. این کلمه ظاهراً زبان فارسی اصیل نیست و باید از لهجه ترکی آذری و مانند آن باشد. ( فرهنگ لغات عامیانه ).
- شلوغ بودن سر کسی ؛کثرت مشغله و گرفتاری. ارباب رجوع فراوان داشتن. در برابر این ترکیب «خلوت شدن...» بکار میرود. ( فرهنگ لغات عامیانه ).
|| پرحرف. ( فرهنگ فارسی معین ). || هرج و مرج. ( یادداشت مؤلف ). سر و صدا. غوغا. ازدحام :
تو میگویی قیامت هم شلوغ است...
- شلوغ کاری ؛ هرج و مرج راه انداختن. ایجاد بی نظمی. ایجاد هیاهو و غوغا. ( یادداشت مؤلف ).
- || درهم و برهم کردن کارها. ( فرهنگ فارسی معین ).
- شلوغ کردن ؛ هرج و مرج ایجاد کردن. سر و صداکردن. ( یادداشت مؤلف ).
- || ازدحام کردن. ( فرهنگ فارسی معین ).
- شلوغ بودن سر کسی ؛کثرت مشغله و گرفتاری. ارباب رجوع فراوان داشتن. در برابر این ترکیب «خلوت شدن...» بکار میرود. ( فرهنگ لغات عامیانه ).
|| پرحرف. ( فرهنگ فارسی معین ). || هرج و مرج. ( یادداشت مؤلف ). سر و صدا. غوغا. ازدحام :
تو میگویی قیامت هم شلوغ است...
ایرج میرزا.
- شلوغ شدن ؛ هرج و مرج و بی نظمی پیش آمدن. ( یادداشت مؤلف ).- شلوغ کاری ؛ هرج و مرج راه انداختن. ایجاد بی نظمی. ایجاد هیاهو و غوغا. ( یادداشت مؤلف ).
- || درهم و برهم کردن کارها. ( فرهنگ فارسی معین ).
- شلوغ کردن ؛ هرج و مرج ایجاد کردن. سر و صداکردن. ( یادداشت مؤلف ).
- || ازدحام کردن. ( فرهنگ فارسی معین ).
فرهنگ عمید
۱. پرازدحام.
۲. بی نظم وترتیب.
۳. پرسروصدا.
* شلوغ کردن: (مصدر لازم )
۱. سر و صدا کردن.
۲. نظم و ترتیب جایی را برهم زدن.
۳. [مجاز] جلوه دادن موضوعی بزرگ تر از آنچه هست، اغراق کردن.
۲. بی نظم وترتیب.
۳. پرسروصدا.
* شلوغ کردن: (مصدر لازم )
۱. سر و صدا کردن.
۲. نظم و ترتیب جایی را برهم زدن.
۳. [مجاز] جلوه دادن موضوعی بزرگ تر از آنچه هست، اغراق کردن.
۱. پرازدحام.
۲. بی‌نظم‌وترتیب.
۳. پرسروصدا.
⟨ شلوغ کردن: (مصدر لازم)
۱. سر‌و‌صدا کردن.
۲. نظم و ترتیب جایی را برهم زدن.
۳. [مجاز] جلوه دادن موضوعی بزرگ‌تر از آنچه هست؛ اغراق کردن.
گویش اصفهانی
تکیه ای: šuluq
طاری: šuluq
طامه ای: šuluq
طرقی: šuluq
کشه ای: šuluq
نطنزی: šuluq
پیشنهاد کاربران
دوست عزیز من خودم ترک هستم
ترک ها ق. غ ندارند
ترک ها ق. غ ندارند
برابر پارسی واژه شلوغ واژه زیبای آگنده یا آکنده هست همچنین انباشته و چپانده
Jam packed
اقای اشکان شغل عربیه دوست عزیز پامفارس
لطف کن جعلیات نکن سغد ها تبتب بوده و ترکن
لطف کن جعلیات نکن سغد ها تبتب بوده و ترکن
در پاسخ به اون دوستمان باید بگویم سغدیان ایرانی هست و تاجیک ها از نسل آنان
کساکس
سرسام
تک تک این واژه و لغت ها باید ریشه یابی شوند شاید پارسی_آریایی باشد! در سغدی، سنسکریت، پهلوی، اوستایی، پارسی باستان و. . .
مکانی پر جمعیت
الان دوستی که گفتند ترکیه الان دقیقا ترکی ق و غ داره ؟؟ فارسی غ نداره ( بر اساس تلفظ عربی ) ولی ق داره .
من اکثر کشورا رفتم تنها جایی که ترک ستیزی غلیان میکنه ایرانه حتی چینم با وجود نسل کشی و اهانت به ترکا این حرفارو نمیزنه.
انواع زبان های ترک ژاپنی مغولی و کره ای رو تاریخ چین ثابت کرده که در ترکستان ساخته شدند که همون ایالت سینکیانگ چین هست. سینکیانگ جایی که درست کنار تبته ؟؟!! یه کتاب تاریخی از چین بخون به اتفاق میگن اونجا محل گردهمایی ترکا بوده از عهد باستان ؟!
انواع زبان های ترک ژاپنی مغولی و کره ای رو تاریخ چین ثابت کرده که در ترکستان ساخته شدند که همون ایالت سینکیانگ چین هست. سینکیانگ جایی که درست کنار تبته ؟؟!! یه کتاب تاریخی از چین بخون به اتفاق میگن اونجا محل گردهمایی ترکا بوده از عهد باستان ؟!
کلمات دیگر: