رف

تاقچه , رف , فلا ت قاره , هر چيز تاقچه مانند , در تاقچه گذاشتن , کنار گذاشتن

سکو، طاقچه

منوچهری .

مسعودسعد.

ادیب صابر.

نظامی .

هاتفی (از شعوری ).

رف . [ رَف ف ] (ع اِ) رف . (دهار) (از برهان ). چوبی باشد پهنا که هر دو طرف آن در دیوار کرده بر آن متاع شگرف خانه نهند، ج ، رُفوف . (آنندراج ) (منتهی الارب ). چوبی پهنا و عریض که هر دو طرف در دیوار کرده بر آن متاع شگرف خانه نهند و هو شبه الطاق . (ناظم الاطباء). طاق گونه ای که در آن کالاهای طرفه ٔ خانه را گذارند. ج ، رُفوف و رِفاف . (از اقرب الموارد). رجوع به رَف شود. || رِف ّ. شتر کلان هیکل . (آنندراج ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || رمه . ج ، رفوف . (مهذب الاسماء). دسته ای از گاویا پرنده . (از اقرب الموارد). گله ٔ گاوان و رمه از میش یا از مطلق گوسپند. (آنندراج ) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || آب دهن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). هر ریگ توده ٔ بلند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). || جای باش شتر و گوسپند که از شاخ درخت و چوب سازند. (منتهی الارب ) (آنندراج ). جای باش اغنام . (از اقرب الموارد). || نوعی از خوردن شتر و گوسپند. || نیکویی . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || خواربار. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). || جامه ٔ تنک نرم . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || فراخی دامن جامه به ثوب دیگر. || تب هرروزه . (منتهی الارب ) (آنندراج ).

رف . [ رَف ف ] (ع مص ) بسیار خوردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (تاج المصادر بیهقی ) (دهار) (از اقرب الموارد). رفیف . || بوسه دادن زن را به اطراف لب . (منتهی الارب ) (آنندراج ). مزیدن دهن در وقت بوسه دادن . (مصادراللغه ٔ زوزنی ). مزیدن . (تاج المصادر بیهقی ) (دهار). بوسیدن زن از اطراف لب . (ناظم الاطباء). مکیدن لبهای کسی . (از اقرب الموارد). || نیکویی و احسان کردن بر کسی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). رفیف . || به خوردن رف خوردن شتر و کذلک الغنم . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || درخشیدن برق بی آنکه پراکنده شود در ابر. (منتهی الارب ) (آنندراج ). || هر روزه شیر خوردن . (منتهی الارب )(آنندراج ) (از اقرب الموارد). || هر روز گرفتن تب . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || پریدن چشم و غیر آن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). پریدن و برجستن چشم و جز آن . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). رفیف . رجوع به رفیف در همه ٔ معانی قبل شود. || درخشیدن و روشن گردیدن گونه ٔ کسی . (آنندراج ) (ناظم الاطباء). درخشیدن و تلألؤ رنگ کسی . (از اقرب الموارد). || نیک کوشش کردن در خدمت کسی . (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || گرد گرفتن کسی را. (آنندراج ). گرد گرفتن قوم کسی را. (ناظم الاطباء). احاطه کردن قوم کسی را. (از اقرب الموارد). || شادمانی نمودن . (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || مکیدن بچه شتر شیر مادر خود را. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || بال جنبانیدن و گستردن مرغ وقت فرودآمدن . (ناظم الاطباء) (آنندراج ). بال گستردن مرغ ، و آن غیر مستعمل است بلکه «رفرف » بکار رود. (از اقرب الموارد از قاموس ). || گرامی داشتن کسی را. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).

رف . [ رِف ف ] (ع اِ) رف ّ. شتر کلان هیکل . || بهره ٔ آب هرروزه . || تب هرروزه . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).

رف . [ رُف ف ] (ع اِ)کاه و ریزه ٔ آن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).

۱تاقچه ای که در بلندی باشد ۲برطرف شدن

ریزش یک پارچه ی کوه یا زمین – سنگ های بزرگ و یکپارچه و تخت ...