مترادف شوربخت : بداقبال، بدبخت، بدطالع، تیره روز، سیه روز، کوربخت
متضاد شوربخت : خوشبخت
شوربخت
مترادف شوربخت : بداقبال، بدبخت، بدطالع، تیره روز، سیه روز، کوربخت
متضاد شوربخت : خوشبخت
فارسی به انگلیسی
فارسی به عربی
حزین
مترادف و متضاد
ناکام، بد بخت، مستمند، نامراد، شوربخت، بداقبال
بداقبال، بدبخت، بدطالع، تیره‌روز، سیه‌روز، کوربخت ≠ خوشبخت
فرهنگ فارسی
بدبخت، تیره بخت، شوریده بخت، شوراختروشورطالع
( صفت ) بد بخت تیره بخت تیره روز .
( صفت ) بد بخت تیره بخت تیره روز .
فرهنگ معین
(بَ ) (ص مر. ) بدبخت .
لغت نامه دهخدا
شوربخت. [ ب َ ] ( ص مرکب ) بدبخت. ( یادداشت مؤلف ) ( غیاث ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). تیره بخت. سیاه بخت. شوم بخت. ( یادداشت مؤلف ). تیره روز. ( فرهنگ فارسی معین ). مقابل نیکبخت و مقبل :
بدو گفت رستم که ای شوربخت
که هرگز مبادا گل آن درخت.
ندانم چه دارد بدل شوربخت.
برآشفت با گردش شوربخت .
هر شوربخت را حسد آید ز بختیار.
که غره کرد مر او را به خویشتن شیطان.
به درویشی افتاد و شد شوربخت.
برستند از دو چشم شوربختان.
شهی دادمت افسر و تاج و تخت.
به درویشی افتد شود شوربخت.
همچون تو شوربخت به عالم دگر کجاست.
خشکی و درد سر کند از روغنش.
بس مرد شوربخت که گشته ست بختیار.
کرد بر بالین غفلت شوربختان را به خواب.
شکرین چراست بر من سخنان چون شرنگش.
ز بابل رسد جادوئیهای سخت.
بغلطید چون سایه در پای تخت.
مقبلان را زوال نعمت و جاه.
وی اندر میان شوربخت و خجل.
بدو گفت رستم که ای شوربخت
که هرگز مبادا گل آن درخت.
فردوسی.
کجا تیر او بگذرد بر درخت ندانم چه دارد بدل شوربخت.
فردوسی.
وز آن روی خاقان غمی گشت سخت برآشفت با گردش شوربخت .
فردوسی.
آزاد را همی حسد آید ز بندگانش هر شوربخت را حسد آید ز بختیار.
فرخی.
جز آن سبک خرد شوربخت سوخته مغزکه غره کرد مر او را به خویشتن شیطان.
فرخی.
جدا ماند بیچاره از تاج وتخت به درویشی افتاد و شد شوربخت.
عنصری.
خدنگ چارپر همچون درختان برستند از دو چشم شوربختان.
( ویس و رامین ).
یکی تنگ توشه بدی شوربخت شهی دادمت افسر و تاج و تخت.
اسدی.
دگر پادشاهی که از تاج و تخت به درویشی افتد شود شوربخت.
اسدی.
گر ز آسمان به خاک تو خرسندگشته ای همچون تو شوربخت به عالم دگر کجاست.
ناصرخسرو.
چون مرد شوربخت شد و روزکورخشکی و درد سر کند از روغنش.
ناصرخسرو.
ای آنکه از نکوئی و از نام نیک توبس مرد شوربخت که گشته ست بختیار.
مسعودسعد.
بخت بیدار شهنشه خسرو مالک رقاب کرد بر بالین غفلت شوربختان را به خواب.
سوزنی.
لب اوست لعل و شکر من اگر نه شوربختم شکرین چراست بر من سخنان چون شرنگش.
خاقانی.
یکی گفت بر مردم شوربخت ز بابل رسد جادوئیهای سخت.
نظامی.
چو مستی درآمد بر آن شوربخت بغلطید چون سایه در پای تخت.
نظامی.
شوربختان به آرزو خواهندمقبلان را زوال نعمت و جاه.
سعدی.
کنند این و آن خوش دگرباره دل وی اندر میان شوربخت و خجل.
سعدی.
|| ( اِ مرکب ) بخت ِ شور. بخت بد.فرهنگ عمید
بدبخت، تیره بخت، شوریده بخت، شوراختر، شورطالع: شوربختان به آرزو خواهند / مقبلان را زوال نعمت و جاه (سعدی: ۶۳ ).
پیشنهاد کاربران
فلک بخت
کلمات دیگر: