مترادف رحلت : حرکت، درگذشت، فوت، مردن، مرگ، موت، نزع، وفات، سفر، کوچ، کوچیدن، مهاجرت، نهوض ، توقف، حضر
متضاد رحلت : ولادت
برابر پارسی : از جهان رفتن، مردن، مرگ
رحلت
مترادف رحلت : حرکت، درگذشت، فوت، مردن، مرگ، موت، نزع، وفات، سفر، کوچ، کوچیدن، مهاجرت، نهوض ، توقف، حضر
متضاد رحلت : ولادت
برابر پارسی : از جهان رفتن، مردن، مرگ
فارسی به انگلیسی
مترادف و متضاد
حرکت، درگذشت، فوت، مردن، مرگ، موت، نزع، وفات ≠ ولادت
حرکت، سفر، کوچ، کوچیدن، مهاجرت، نهوض ≠ توقف، حضر
۱. حرکت، درگذشت، فوت، مردن، مرگ، موت، نزع، وفات
۲. حرکت، سفر، کوچ، کوچیدن، مهاجرت، نهوض ≠ ولادت
۳. توقف، حضر
فرهنگ فارسی
کوچ، سفر، وفات، مرگ، درگذشت، رحله، سفرنامه
( مصدر ) ۱ - کوچیدن کوچ کردن . ۲ - بجهان دیگر رفتن مردن : رحلت پیغمبر ص ۳ - ( اسم ) سفر . ۴ - در گذشت وفات .
( مصدر ) ۱ - کوچیدن کوچ کردن . ۲ - بجهان دیگر رفتن مردن : رحلت پیغمبر ص ۳ - ( اسم ) سفر . ۴ - در گذشت وفات .
فرهنگ معین
(رِ لَ ) [ ع . رحلة ] (مص ل . ) ۱ - کوچیدن ، کوچ کردن . ۲ - مردن .
لغت نامه دهخدا
رحلت. [ رِ ل َ ] ( ع اِمص ) کوچ. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). هجرت. ( ناظم الاطباء ) ( یادداشت مؤلف ). روانگی. ( ناظم الاطباء ). روانه و راهی شدن :
نه در بحارقرارت نه در جبال سکون
چه تیزرحلت پیکی چه زودرو سیاح.
جز از ستاره ندیدم بر آسمان لشکر.
تا رحلتی نباشد از این جایگه مرا.
تا بلای ناگهان دیدم ز هجر
رخت رحلت ناگهان دربسته ام.
کوس رحلت زدند و بار نساخت.
ای دو چشمم وداع سر بکنید.
اگر در وقت جان دادن تو باشی شمع بالینم.
رحلة. [ رِ ل َ ] ( ع مص ، اِ ) کوچ کردن. ( از منتخب اللغات ) ( غیاث اللغات ) ( ترجمان القرآن جرجانی ) ( از دهار ). از جایی به جایی شدن. انتقال. کوچیدن. کوچ کردن. ( یادداشت مؤلف ) :
و اذا اراد اﷲ رحلة نعمة
عن دار قوم اخطأوا التدبیرا.
نه در بحارقرارت نه در جبال سکون
چه تیزرحلت پیکی چه زودرو سیاح.
مسعودسعد.
دوال رحلت چون برزدم به کوس سفرجز از ستاره ندیدم بر آسمان لشکر.
مسعودسعد.
اهل سرخس می نشناسند حق من تا رحلتی نباشد از این جایگه مرا.
سنایی.
|| مرگ و وفات و موت. ( ناظم الاطباء ). مجازاً، موت. مرگ. ( یادداشت مؤلف ). هجرت از دنیا به آخرت. حرکت کردن و روانه شدن از حیات بسوی ممات : وچون در تجارب اتساقی حاصل آید وقت رحلت باشد. ( کلیله و دمنه ). که راه مخوف است و رفیقان ناموافق و رحلت نزدیک. ( کلیله و دمنه ).تا بلای ناگهان دیدم ز هجر
رخت رحلت ناگهان دربسته ام.
عطار.
خجل آن کس که رفت و کار نساخت کوس رحلت زدند و بار نساخت.
سعدی.
کوس رحلت بکوفت دست اجل ای دو چشمم وداع سر بکنید.
سعدی.
شب رحلت هم از بستر روم در قصر حورالعین اگر در وقت جان دادن تو باشی شمع بالینم.
حافظ.
رحلة. [ رِ ل َ ] ( ع مص ، اِ ) کوچ کردن. ( از منتخب اللغات ) ( غیاث اللغات ) ( ترجمان القرآن جرجانی ) ( از دهار ). از جایی به جایی شدن. انتقال. کوچیدن. کوچ کردن. ( یادداشت مؤلف ) :
و اذا اراد اﷲ رحلة نعمة
عن دار قوم اخطأوا التدبیرا.
( از تاریخ بیهقی چ ادیب ص 203 ).
|| درگذشتن. مردن. ارتحال. ( یادداشت مؤلف ). || کوچ شتران. ( از ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ). || هیأت پالان نهادن : انه لحَسَن الرحلة؛ یعنی او نیک پالان نهنده است. ( ازناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از آنندراج ). پالان شتر بربستن و از منزل برداشتن. ( تاج المصادر بیهقی ). || هر چیز که مهیا کنند برای کوچ کردن. ( ناظم الاطباء ). || ( ص ) بسیارگوشت : وجه رحلة؛روی بسیارگوشت. ( مهذب الاسماء ). || ( اِ ) ابروان معشوق. ( ناظم الاطباء ). || بعیر ذورحلة؛ شتر توانای بر سیر قوی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || داستان مسافر که متضمن رویدادهای سفر و مشاهدات او در سیاحت و جهانگردی وی باشد، و این معنی مولَّد است. ( از اقرب الموارد ). سفرنامه . سیاحت نامه : رِحله ابن بطوطه.( یادداشت مؤلف ).رحلت . [ رِ ل َ ] (ع اِمص ) کوچ . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). هجرت . (ناظم الاطباء) (یادداشت مؤلف ). روانگی . (ناظم الاطباء). روانه و راهی شدن :
نه در بحارقرارت نه در جبال سکون
چه تیزرحلت پیکی چه زودرو سیاح .
دوال رحلت چون برزدم به کوس سفر
جز از ستاره ندیدم بر آسمان لشکر.
اهل سرخس می نشناسند حق من
تا رحلتی نباشد از این جایگه مرا.
|| مرگ و وفات و موت . (ناظم الاطباء). مجازاً، موت . مرگ . (یادداشت مؤلف ). هجرت از دنیا به آخرت . حرکت کردن و روانه شدن از حیات بسوی ممات : وچون در تجارب اتساقی حاصل آید وقت رحلت باشد. (کلیله و دمنه ). که راه مخوف است و رفیقان ناموافق و رحلت نزدیک . (کلیله و دمنه ).
تا بلای ناگهان دیدم ز هجر
رخت رحلت ناگهان دربسته ام .
خجل آن کس که رفت و کار نساخت
کوس رحلت زدند و بار نساخت .
کوس رحلت بکوفت دست اجل
ای دو چشمم وداع سر بکنید.
شب رحلت هم از بستر روم در قصر حورالعین
اگر در وقت جان دادن تو باشی شمع بالینم .
نه در بحارقرارت نه در جبال سکون
چه تیزرحلت پیکی چه زودرو سیاح .
مسعودسعد.
دوال رحلت چون برزدم به کوس سفر
جز از ستاره ندیدم بر آسمان لشکر.
مسعودسعد.
اهل سرخس می نشناسند حق من
تا رحلتی نباشد از این جایگه مرا.
سنایی .
|| مرگ و وفات و موت . (ناظم الاطباء). مجازاً، موت . مرگ . (یادداشت مؤلف ). هجرت از دنیا به آخرت . حرکت کردن و روانه شدن از حیات بسوی ممات : وچون در تجارب اتساقی حاصل آید وقت رحلت باشد. (کلیله و دمنه ). که راه مخوف است و رفیقان ناموافق و رحلت نزدیک . (کلیله و دمنه ).
تا بلای ناگهان دیدم ز هجر
رخت رحلت ناگهان دربسته ام .
عطار.
خجل آن کس که رفت و کار نساخت
کوس رحلت زدند و بار نساخت .
سعدی .
کوس رحلت بکوفت دست اجل
ای دو چشمم وداع سر بکنید.
سعدی .
شب رحلت هم از بستر روم در قصر حورالعین
اگر در وقت جان دادن تو باشی شمع بالینم .
حافظ.
فرهنگ عمید
۱. کوچ، سفر.
۲. [مجاز] وفات، مرگ، درگذشت.
۲. [مجاز] وفات، مرگ، درگذشت.
پیشنهاد کاربران
سفر
مرگ ، مردن
مرگ مردن سفر
وفات
مردن به رحمت خدا رفتن
متضاد ولادت
سفر کردن، کوچ کردن
سفر رفتن ز جایی به جایی دیگر
سفر کردن از این دنیا به دنیای دیگر _ فوت کردن_ مردن
چرا باید مُرد
کلمات دیگر: