کلمه جو
صفحه اصلی

سپیدی


مترادف سپیدی : بیاض، سفیدی ، رخشندگی، روشنایی، روشنی

متضاد سپیدی : سیاهی، تیرگی

فارسی به انگلیسی

whiteness

مترادف و متضاد

بیاض، سفیدی ≠ سیاهی


۱. بیاض، سفیدی ≠ سیاهی
۲. رخشندگی، روشنایی، روشنی ≠ تیرگی


فرهنگ فارسی

۱ - سپید بودن سفیدی ابیاض . ۲ - روشنی درخشندگی . یا سپیدی با بالا . سپیده بباذ فجر مستطیل .

لغت نامه دهخدا

سپیدی. [ س َ / س ِ ] ( حامص ) مقابل سیاهی. ( آنندراج ). بیاض :
بنوک سنان بی خبر در نبرد
سپیدی ربایند از چشم مرد.
فردوسی.
زرد است و سپید است و سپیدیش فزون است
زردیش برونست و سپیدیش درون است.
منوچهری.
سپیدی بزر اندر آهو بود
اگرچند در سیم نیکو بود.
اسدی.
از سپیدی صورتی بر وی [ برآن فرقه سیاه ] نگاشته. ( مجمل التواریخ و القصص ).
- سپیدی دندان ؛ کنایه از لبخند است :
چنان روز برما سیه گشت بی تو
که کسْمان ندیدی سپیدی دندان.
انوری.
|| ستم. جور. تعدی :
ز بس سپیدی کاین روزگار با من کرد
سیاه عارض من رنگ روزگار گرفت.
کمالی ( از حدائق السحر رشید وطواط ).
|| نام علتی که در چشم پدید آید و بهر دو معنی ترجمه بیاض است. ( آنندراج ). || ( اِ مرکب ) ماده سفیدی که از حیوان ماده خارج شود هنگامی که آرزوی نر را میکند. ( ناظم الاطباء ).


کلمات دیگر: