مترادف راهی : روان، رونده، رهسپار، روانه، عازم، قاصد، مسافر، راه نشین، بنده، چاکر، غلام، نوکر
راهی
مترادف راهی : روان، رونده، رهسپار، روانه، عازم، قاصد، مسافر، راه نشین، بنده، چاکر، غلام، نوکر
فارسی به انگلیسی
مترادف و متضاد
روان، رونده، رهسپار
روانه، عازم
قاصد، مسافر
راهنشین
بنده، چاکر، غلام، نوکر
۱. روان، رونده، رهسپار
۲. روانه، عازم
۳. قاصد، مسافر
۴. راهنشین
۵. بنده، چاکر، غلام، نوکر
فرهنگ فارسی
راه رونده، راه افتاده، راه نشین، راه بر
( صفت ) ۱ - رونده راه رونده . ۲ - راه نشین . ۳ - غلام بنده چاکر .
اسم فاعل از ریش. رهو که به اعلال راه میشود . فراخ .
( صفت ) ۱ - رونده راه رونده . ۲ - راه نشین . ۳ - غلام بنده چاکر .
اسم فاعل از ریش. رهو که به اعلال راه میشود . فراخ .
فرهنگ معین
(ص نسب . )۱ - مسافر، رونده . ۲ - راه نشین . ۳ - فرستاده .
لغت نامه دهخدا
راهی. ( ص نسبی ) از «راه » بمعنی طریق + «یا» نسبت ، هر چیز منسوب به راه. ( فرهنگ نظام ). || مسافر. ( ناظم الاطباء ). کاروانی. سفری. ( یادداشت مؤلف ) :
زمین هفت کشور به شاهی تراست
سپاهی و گاهی و راهی تراست.
دزدان نکنند رحم بر راهی.
رنجه گردد هر که از ما مرکبش رهوار نیست.
نپیمایی بدل راه تباهی
کزو رسته نگردد هیچ راهی.
ترا چو قوت رفتار هست راهی باش.
|| نان لواش. ( ناظم الاطباء ) ( از برهان ) ( آنندراج ). قسمی از نان بود که بیشتر برای راه مسافر پخته میشد. ( فرهنگ نظام ) :
باده خوردی ولیک ماهی نه
دوغ خوردی ولیک راهی نه.
راهی. ( ع ص ) اسم فاعل از ریشه «رهو» که به اعلال «راه » میشود. فراخ. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ). و رجوع به راه در همین لغت نامه شود.
زمین هفت کشور به شاهی تراست
سپاهی و گاهی و راهی تراست.
فردوسی.
از من بردی تو دزد بی رحمت دزدان نکنند رحم بر راهی.
ناصرخسرو.
این جهان راهست و ما راهی و مرکب ، خوی ماست رنجه گردد هر که از ما مرکبش رهوار نیست.
ناصرخسرو.
|| راه رونده. ( ناظم الاطباء ) ( برهان ) ( فرهنگ نظام ) ( آنندراج ). سالک. رونده : نپیمایی بدل راه تباهی
کزو رسته نگردد هیچ راهی.
( ویس و رامین ).
به راه شوق مرا ضعف مانع است سلیم ترا چو قوت رفتار هست راهی باش.
محمدقلی سلیم ( از بهار عجم ).
- راهی نمودن ؛ روانه ساختن. برفتن واداشتن. گسیل کردن : علم خان که بنی عم از هفتصد سوار افغانی در تحت اختیار داشت به آذربایجان راهی نمود که برده در قلعه ارومیه به حفاظت نگاهدارند. ( تاریخ زندیه گلستانه ).|| نان لواش. ( ناظم الاطباء ) ( از برهان ) ( آنندراج ). قسمی از نان بود که بیشتر برای راه مسافر پخته میشد. ( فرهنگ نظام ) :
باده خوردی ولیک ماهی نه
دوغ خوردی ولیک راهی نه.
سنایی ( از فرهنگ نظام ).
|| عاقل ، فهمیده. خردمند : سلطان مسعود... راهی تر و بزرگتر و دریافته تر از آن بود که تا خواجه احمد حسن بر جای بود وزارت بکسی دیگر دهد. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 149 ).راهی. ( ع ص ) اسم فاعل از ریشه «رهو» که به اعلال «راه » میشود. فراخ. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ). و رجوع به راه در همین لغت نامه شود.
راهی . (ص نسبی ) از «راه » بمعنی طریق + «یا» نسبت ، هر چیز منسوب به راه . (فرهنگ نظام ). || مسافر. (ناظم الاطباء). کاروانی . سفری . (یادداشت مؤلف ) :
زمین هفت کشور به شاهی تراست
سپاهی و گاهی و راهی تراست .
از من بردی تو دزد بی رحمت
دزدان نکنند رحم بر راهی .
این جهان راهست و ما راهی و مرکب ، خوی ماست
رنجه گردد هر که از ما مرکبش رهوار نیست .
|| راه رونده . (ناظم الاطباء) (برهان ) (فرهنگ نظام ) (آنندراج ). سالک . رونده :
نپیمایی بدل راه تباهی
کزو رسته نگردد هیچ راهی .
به راه شوق مرا ضعف مانع است سلیم
ترا چو قوت رفتار هست راهی باش .
- راهی نمودن ؛ روانه ساختن . برفتن واداشتن . گسیل کردن : علم خان که بنی عم از هفتصد سوار افغانی در تحت اختیار داشت به آذربایجان راهی نمود که برده در قلعه ٔ ارومیه به حفاظت نگاهدارند. (تاریخ زندیه ٔ گلستانه ).
|| نان لواش . (ناظم الاطباء) (از برهان ) (آنندراج ). قسمی از نان بود که بیشتر برای راه مسافر پخته میشد. (فرهنگ نظام ) :
باده خوردی ولیک ماهی نه
دوغ خوردی ولیک راهی نه .
|| عاقل ، فهمیده . خردمند : سلطان مسعود... راهی تر و بزرگتر و دریافته تر از آن بود که تا خواجه احمد حسن بر جای بود وزارت بکسی دیگر دهد. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 149).
زمین هفت کشور به شاهی تراست
سپاهی و گاهی و راهی تراست .
فردوسی .
از من بردی تو دزد بی رحمت
دزدان نکنند رحم بر راهی .
ناصرخسرو.
این جهان راهست و ما راهی و مرکب ، خوی ماست
رنجه گردد هر که از ما مرکبش رهوار نیست .
ناصرخسرو.
|| راه رونده . (ناظم الاطباء) (برهان ) (فرهنگ نظام ) (آنندراج ). سالک . رونده :
نپیمایی بدل راه تباهی
کزو رسته نگردد هیچ راهی .
(ویس و رامین ).
به راه شوق مرا ضعف مانع است سلیم
ترا چو قوت رفتار هست راهی باش .
محمدقلی سلیم (از بهار عجم ).
- راهی نمودن ؛ روانه ساختن . برفتن واداشتن . گسیل کردن : علم خان که بنی عم از هفتصد سوار افغانی در تحت اختیار داشت به آذربایجان راهی نمود که برده در قلعه ٔ ارومیه به حفاظت نگاهدارند. (تاریخ زندیه ٔ گلستانه ).
|| نان لواش . (ناظم الاطباء) (از برهان ) (آنندراج ). قسمی از نان بود که بیشتر برای راه مسافر پخته میشد. (فرهنگ نظام ) :
باده خوردی ولیک ماهی نه
دوغ خوردی ولیک راهی نه .
سنایی (از فرهنگ نظام ).
|| عاقل ، فهمیده . خردمند : سلطان مسعود... راهی تر و بزرگتر و دریافته تر از آن بود که تا خواجه احمد حسن بر جای بود وزارت بکسی دیگر دهد. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 149).
راهی . (ع ص ) اسم فاعل از ریشه ٔ «رهو» که به اعلال «راه » میشود. فراخ . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). و رجوع به راه در همین لغت نامه شود.
فرهنگ عمید
۱. رهسپار، عازم.
۲. رونده، مسافر.
۳. [قدیمی] راه نشین.
۴. [قدیمی] فرستاده.
۵. (اسم، صفت ) [قدیمی] غلام، بنده.
* راهی شدن: (مصدر لازم )
۱. روانه شدن.
۲. سفر کردن.
* راهی کردن: (مصدر متعدی ) روانه کردن، به راه انداختن.
۲. رونده، مسافر.
۳. [قدیمی] راه نشین.
۴. [قدیمی] فرستاده.
۵. (اسم، صفت ) [قدیمی] غلام، بنده.
* راهی شدن: (مصدر لازم )
۱. روانه شدن.
۲. سفر کردن.
* راهی کردن: (مصدر متعدی ) روانه کردن، به راه انداختن.
۱. رهسپار؛ عازم.
۲. رونده؛ مسافر.
۳. [قدیمی] راهنشین.
۴. [قدیمی] فرستاده.
۵. (اسم، صفت) [قدیمی] غلام؛ بنده.
⟨ راهی شدن: (مصدر لازم)
۱. روانه شدن.
۲. سفر کردن.
⟨ راهی کردن: (مصدر متعدی) روانه کردن؛ به راه انداختن.
دانشنامه عمومی
راهی (فیلم). راهی (انگلیسی: Rahi) یک فیلم هندی به کارگردانی خواجه احمد عباس و محصول سال ۱۹۵۲ است.
۱۹۵۲ (۱۹۵۲)
۱۹۵۲ (۱۹۵۲)
wiki: راهی (فیلم)
رهسپار
کلمات دیگر: