قاتل

بشکل ممیت , قاتل , هلاک

کشنده، کسی که دیگری رابکشد، قتله جمع
( اسم ) ۱ - کسی که موجودی زنده را بکشد کشنده جمع : قاتلین قتله قتال ۲- در کتب طبی قدیم سموم گیاهی را اختصاصا بنام قاتل می نامیدند ( مرادف با سم و زهر و زهر حیوانی را به نام سم می نامیدند ) .

(تِ ) [ ع . ] (اِفا. ) کُشنده .

قاتل. [ ت ِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از قتل. کسی که انسان یا حیوانی را بکشد و جانداری را بی جان کند. خونی. کشنده. ( ناظم الاطباء ). قتل کننده. ( آنندراج ). هلاک کننده. ( ناظم الاطباء ). آدم کش. خونخوار. ج ، قاتلین. قاتلون. قتله. قتال :
ز بادش خون همی بفسرد در تن
که بادش داشت طبع زهر قاتل.بهری ز سخن چو نوش پر نفع است
بهری زهر است و ناخوش و قاتل.جمله عالم آکل ومأکول دان
باقیان را قاتل و مقتول دان.بخونم گر بیالاید دو دست نازنین شاید
که قتلم خوش همی آید ز دست و پنجه قاتل.به خون سعدی اگر تشنه ای حلالت باد
که در شریعت ما حکم نیست بر قاتل.

کسی که دیگری را بکشد، کشنده.

[علوم سیاسی و روابط بین الملل] ← قاتل سیاسی

هین به بار

جانی