کار مجازی

کار مجازی روشی برخاسته از اصل کمترین کنش جهت مطالعه و تحلیل نیروها و حرکات سیستم های مکانیکی است. کار یک نیروی وارد بر یک ذره می تواند برای جابه جایی های مختلف متفاوت باشد. در میان همه مسیرهایی که یک ذره می تواند بر روی آن حرکت کند، که به آن جابه جایی مجازی می گویند، طی یکی از مسیرها کمترین کار ممکن را لازم دارد. ذره بر اساس اصل کمترین کنش این مسیر را طی می کند. کاری که یک نیرو در طی یک جابه جایی مجازی بر روی یک ذره انجام می دهد را کار مجازی می نامند.
از منظر تاریخی، کار مجازی و همچنین حسابان تغییرات برای تحلیل اجسام صلب فرمول بندی شدند ولی جهت مطالعه مکانیک اجسام تغییر شکل پذیر نیز گسترش یافته و به کار برده شدند.
اصول کار مجازی از زمان های دور برای تحلیل استاتیکی اجسام به کار می رفته است. یونانی ها، مردمان عرب و لاتین قرون وسطی و ایتالیایی های عصر رنسانس به آن «قانون اهرم ها» می گفتند.