تفله

تفلة. [ ت َ ف ِل َ ] (ع ص ) نعت مؤنث است : امراءة تفلة؛ زن بدبوی . از: تَفَل ، بمعنی بدبوی گردیدن . (از منتهی الارب ) (ازناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) رجوع به تفل شود.

دو قطعه ی آهنی که بر دو سر محور چرخ آب دنگ نصب شود