<div class="boxBd">می زدن. [ م َ / م ِ زَ دَ ] ( مص مرکب )شراب خوردن. می خواری کردن. باده خوردن : <br>با عشق محرمیم چه خیزد ز دست عقل <br>خود کیست شحنه چون می با پادشا زنیم.<div class="au">قاآنی.</div>ما خیمه به صحرای میامی زده ایم <br>با چنگ و رباب می پیاپی زده ایم.<div class="au">( منسوب به ملک الشعراء بهار ).</div></div>

می زدن. [ م َ / م ِ زَ دَ ] ( مص مرکب )شراب خوردن. می خواری کردن. باده خوردن : با عشق محرمیم چه خیزد ز دست عقل خود کیست شحنه چون می با پادشا زنیم. قاآنی. ما خیمه به صحرای میامی زده ایم با چنگ و رباب می پیاپی زده ایم. ( منسوب به ملک الشعراء بهار ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">شراب خوردن می خواری کردن باده خوردن</div>

شراب خوردن می خواری کردن باده خوردن

فرهنگ فارسی

صراحی کشیدن. [ ص ُ ک َ / ک ِدَ ] ( مص مرکب ) کنایه از صراحی نوشیدن :<br>دل که بیابان گرفت چشم ندارد براه<br>هر که صراحی کشید گوش ندارد به پند. <br>سعدی.<br>

صراحی کشیدن. [ ص ُ ک َ / ک ِدَ ] ( مص مرکب ) کنایه از صراحی نوشیدن : دل که بیابان گرفت چشم ندارد براه هر که صراحی کشید گوش ندارد به پند. سعدی.

می زدن

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد کاربران