دوربین پولاروید

دوربین پولاروید (به انگلیسی: Polaroid Camera) نوعی دوربین آنالوگ ظهور فیلم فوری هستند که برای نخستین بار توسط ادوین لند، فیزیکدان آمریکایی، در روز ۲۶ نوامبر ۱۹۴۸ طراحی و به بازار عرضه شدند. دوربین های پولاروید، بلافاصله پس از عکسبرداری، نسخهٔ چاپ شدهٔ عکس را پرینت می کردند و عکس گرفته شده یک دقیقه بعد و در مدل های جدیدتر تا چند ثانیه بعد، قابل رویت بود.
شیوهٔ کارکرد و ظهور فیلم در دوربین های پولاروید بدین گونه است که فیلم از میان دو غلتک عبور می کند و هم زمان مادهٔ ظهور فیلم روی آن پخش می شود.
ایدهٔ اصلی ادوین لند آن بود که همهٔ افراد به یک دستگاه دوربین عکاسی دسترسی داشته باشند و بتوانند بدون زحمت عکس بگیرند. برای این کار لازم بود شخص ابتدا با استفاده از یک نورسنج، شدت نور محیط را اندازه بگیرد و سپس با توجه به شدت نور، زمان نوردهی را روی عدسی دوربین تنظیم کند. بعد عدسی را روی سوژه تنظیم می کردند و عکس می گرفتند و سپس عکاس دکمه ای را می زد و صفحه بزرگی را از پشت دوربین خارج می کرد تا صفحه های مثبت (اسلاید) و منفی (نگاتیو) را روی هم قرار دهد و داروی چاپ روی صفحه پخش شود. پس از گذشت مدت زمانی مشخص عکس چاپ می شد و عکاس با باز کردن دریچه ای از پشت دوربین صفحه های مثبت و منفی را از یکدیگر جدا می کرد. البته در دهه ۱۹۶۰ شرکت پولاروید فیلم های پیشرفته تری عرضه کرد که فرایند چاپ عکس بدون دخالت عکاس و به صورت خودکار صورت می گرفت و در نتیجه عکس از کیفیت بسیار بهتری برخوردار بود.