خواننده-ترانه نویس
تهیه کننده
فرِدی مرکوری (به انگلیسی: Freddie Mercury؛ زاده شده با نام فرخ بلسارا؛ (به گجراتی: ફરોખ બલ્સારા) با تلفظ Pharōkh Balsārā؛ زادهٔ ۵ سپتامبر ۱۹۴۶، درگذشته در ۲۴ نوامبر ۱۹۹۱) موسیقی دان، خواننده و آهنگ ساز اهل بریتانیا بود که عمدتاً به عنوان خواننده و ترانه نویس اصلی گروه سبک راک کوئین شناخته می شود. اجراهای پرشور او، لباس های عجیب و غریب و ترانه های به یادماندنی اش، همراه با سیالیت جنسی و مرگ زودهنگامش به دلیل ابتلا به بیماری ایدز در سن ۴۵ سالگی، با خاطره های به جا مانده از موسیقی راک بریتانیا در دهه های ۷۰ و ۸۰ میلادی گره خورده است.
فردی مرکوری همچنین به عنوان یک مجری روی صحنه، به خاطر داشتن یک شخصیت متظاهرانه و خودنمایانه و همین طور به خاطر داشتن صدایی قوی و رسا شناخته می شود. گرایش جنسی و همجنس گرا بودن مرکوری از دیگر مسائل حاشیه ساز او بود. مرکوری به عنوان یک آهنگ ساز، برخی از ترانه های موفق و پرفروش کوئین از جمله حماسه کولی، ملکه قاتل، یکی برای دوست داشتن، الان جلومو نگیر، مجنون کوچکی که به آن عشق می گویند و ما قهرمانیم را نوشته است. مرکوری علاوه بر فعالیت هایش در گروه کوئین، به شکل انفرادی هم فعالیت می کرد و گه گاهی هم به عنوان تهیه کننده یا موسیقی دان مهمان (پیانو و آوازخوانی) برای هنرمندان دیگر به فعالیت می پرداخت. او به علت برونکوپنومونی که به خاطر بیماری ایدز گرفتار آن شده بود، در ۲۴ نوامبر ۱۹۹۱ و تنها یک روز پس از آنکه به صورت عمومی اعلام کرد که مبتلا به ایدز شده است، درگذشت.
مرکوری که از پارسیان هند بود و در زنگبار تانزانیا و در خانواده ای با ریشه های هندی و ایرانی به دنیا آمد. تا اواسط دوره نوجوانی در همان زنگبار و همین طور در هندوستان زندگی و رشد کرد. در سال ۱۹۹۲ و پس از مرگ وی، جایزه بریت را به خاطر کمک های برجسته اش به موسیقی بریتانیا دریافت کرد و کنسرت بزرگداشت فردی مرکوری هم در استادیوم ومبلی در لندن برگزار شد. در سال ۲۰۰۱ مرکوری به همراه دیگر اعضای گروه کوئین، به تالار مشاهیر راک اند رول، در سال ۲۰۰۳ به تالار ترانه نویسان مشهور، در سال ۲۰۰۴ به تالار مشاهیر موسیقی بریتانیا وارد شد، و گروه کوئین هم در سال ۲۰۰۲ ستاره ای در پیاده رو شهرت هالیوود دریافت کرد. همچنین در سال ۲۰۰۲، در نظرسنجی بی بی سی تحت عنوان انتخاب ۱۰۰ بریتانیایی کبیر، مرکوری در جایگاه ۵۸ قرار گرفت. در سال ۲۰۰۵، در یک نظرسنجی که توسط بلندر و MTV2 برگزار شد، مرکوری به عنوان برترین خوانندهٔ مرد همه دوران ها انتخاب شد. در سال ۲۰۰۸، نویسندگان رولینگ استونز، مرکوری را در جایگاه ۱۸ در فهرست ۱۰۰ خواننده برتر همه دوران ها قرار دادند. در سال ۲۰۰۹، در یک نظرسنجی توسط کلاسیک راک، مرکوری به عنوان برترین خواننده راک همه دوران ها انتخاب شد. آل میوزیک مرکوری را به عنوانی «یکی از بزرگترین سرگرمی سازان راک همهٔ اعصار» که «دارای یکی از برترین صداها در زمینهٔ موسیقی است»، توصیف کرد.
تهیه کننده
فرِدی مرکوری (به انگلیسی: Freddie Mercury؛ زاده شده با نام فرخ بلسارا؛ (به گجراتی: ફરોખ બલ્સારા) با تلفظ Pharōkh Balsārā؛ زادهٔ ۵ سپتامبر ۱۹۴۶، درگذشته در ۲۴ نوامبر ۱۹۹۱) موسیقی دان، خواننده و آهنگ ساز اهل بریتانیا بود که عمدتاً به عنوان خواننده و ترانه نویس اصلی گروه سبک راک کوئین شناخته می شود. اجراهای پرشور او، لباس های عجیب و غریب و ترانه های به یادماندنی اش، همراه با سیالیت جنسی و مرگ زودهنگامش به دلیل ابتلا به بیماری ایدز در سن ۴۵ سالگی، با خاطره های به جا مانده از موسیقی راک بریتانیا در دهه های ۷۰ و ۸۰ میلادی گره خورده است.
فردی مرکوری همچنین به عنوان یک مجری روی صحنه، به خاطر داشتن یک شخصیت متظاهرانه و خودنمایانه و همین طور به خاطر داشتن صدایی قوی و رسا شناخته می شود. گرایش جنسی و همجنس گرا بودن مرکوری از دیگر مسائل حاشیه ساز او بود. مرکوری به عنوان یک آهنگ ساز، برخی از ترانه های موفق و پرفروش کوئین از جمله حماسه کولی، ملکه قاتل، یکی برای دوست داشتن، الان جلومو نگیر، مجنون کوچکی که به آن عشق می گویند و ما قهرمانیم را نوشته است. مرکوری علاوه بر فعالیت هایش در گروه کوئین، به شکل انفرادی هم فعالیت می کرد و گه گاهی هم به عنوان تهیه کننده یا موسیقی دان مهمان (پیانو و آوازخوانی) برای هنرمندان دیگر به فعالیت می پرداخت. او به علت برونکوپنومونی که به خاطر بیماری ایدز گرفتار آن شده بود، در ۲۴ نوامبر ۱۹۹۱ و تنها یک روز پس از آنکه به صورت عمومی اعلام کرد که مبتلا به ایدز شده است، درگذشت.
مرکوری که از پارسیان هند بود و در زنگبار تانزانیا و در خانواده ای با ریشه های هندی و ایرانی به دنیا آمد. تا اواسط دوره نوجوانی در همان زنگبار و همین طور در هندوستان زندگی و رشد کرد. در سال ۱۹۹۲ و پس از مرگ وی، جایزه بریت را به خاطر کمک های برجسته اش به موسیقی بریتانیا دریافت کرد و کنسرت بزرگداشت فردی مرکوری هم در استادیوم ومبلی در لندن برگزار شد. در سال ۲۰۰۱ مرکوری به همراه دیگر اعضای گروه کوئین، به تالار مشاهیر راک اند رول، در سال ۲۰۰۳ به تالار ترانه نویسان مشهور، در سال ۲۰۰۴ به تالار مشاهیر موسیقی بریتانیا وارد شد، و گروه کوئین هم در سال ۲۰۰۲ ستاره ای در پیاده رو شهرت هالیوود دریافت کرد. همچنین در سال ۲۰۰۲، در نظرسنجی بی بی سی تحت عنوان انتخاب ۱۰۰ بریتانیایی کبیر، مرکوری در جایگاه ۵۸ قرار گرفت. در سال ۲۰۰۵، در یک نظرسنجی که توسط بلندر و MTV2 برگزار شد، مرکوری به عنوان برترین خوانندهٔ مرد همه دوران ها انتخاب شد. در سال ۲۰۰۸، نویسندگان رولینگ استونز، مرکوری را در جایگاه ۱۸ در فهرست ۱۰۰ خواننده برتر همه دوران ها قرار دادند. در سال ۲۰۰۹، در یک نظرسنجی توسط کلاسیک راک، مرکوری به عنوان برترین خواننده راک همه دوران ها انتخاب شد. آل میوزیک مرکوری را به عنوانی «یکی از بزرگترین سرگرمی سازان راک همهٔ اعصار» که «دارای یکی از برترین صداها در زمینهٔ موسیقی است»، توصیف کرد.
wiki: فردی مرکوری