در پگاه در آمدن . در وقت صبح شدن
افجار
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
افجار. [ اِ ] ( ع مص ) در پگاه درآمدن.( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). در وقت صبح شدن. ( المصادر زوزنی ). || فاجر یافتن کسی را. || دروغ بربافتن. || زنا کردن. || ناگرویدن و میل کردن از حق. || مال بسیار آوردن. || بیرون آوردن آب چشمه را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
کلمات دیگر: